تمام اصول سئو سایت با این هدف پیش می رود که میزان شدامد و بازدید سایت افزایش یابد. در این صورت این سایت در رنکینگ گوگل، در رتبه مناسبی پیمان خواهد گرفت. البته قبلا هم گفته شده است که هستی هر کاربری برای سایت پسندیده نیست بلکه تنها کاربر ثابت، می تواند 

افزایش بازدید سایت در گوگل  به طور موفقیت آمیزی، رتبه سایت شما را بالا ببرد در حالی که تاثیر آن ماندگار است. اما نکته جالب که لازم است بدانید، طبق اصول سئو و عقیده همیدفدایی، بازدیدهای سایت به دو گونه دسته می شوند:

۱- بازدیدهای واقعی (ارگانیک)

این گونه بازدید مربوط به زمانی می شود که برآیند اینکه جست و جوی کاربر از گوگل حاصل می شود.

۲- بازدیدهای خریداری شده

در این حالت، شما به گوگل هزینه ای پرداخت می کنید لغایت لینک سایت شما را در قسمتی از صفحه خود تبلیغ کند و با این پیشه شما تبلیغات اتمام دیتا اید برآیند اینکه علنا بازدید را خریداری کرده اید.

خرید بازدید سایت بین وبسمترها اهمیت زیادی مکشوف بود زیرا سریع تر می توانستند رتبه خویش را در گوگل بالا ببرند ولی این کار معایبی دارد که پیشنهاد می شود خرید بازدید صورت نگیرد:

۱- شدنی است بازدیدها واقعی نباشد.

گاهی اوقات وبمسترها، بسته های بازدید خریداری می کنند و الی چند روز مشاهده می کنند که سریعا رتبه ان ها افزایش یافته ولی بعد متعلق به افت و مراجعت دوباره به منزل اول را نگریستن خواهند نمود. این پرتو می دهد که کاربها راستین نبوده اند زیرا اگر این نوع بود مفتوح هم در روزهای آتی، از سایت شما بازدید می کردند.

۲- بازدید ها راستین است ولی بستگی با سایت شما ندارد.

اگر فرض نماییم که بازدیدها هم واقعی باشد، ولی اگر کاربر به سوژه سایت شما علاقه ای نداشته باشد، مفتوح هم کارایی نخواهد داشت چون این بازدیدها هدفمند نیستند. در این چهره این کاربرها، سریعا سایت شما را ترک می کنند. در نتیجه ضریب مراجعت سایت شما بالا می رود و این مسئله برای گوگل بدان معنا است که کیفیت سایت شما زیر است در نتیجه تاثیر منفی بر رنکینگ سایت شما خواهد گذاشت.

۳- افزایش بازدید، سودی برای شما ندارد.

این مسئله درباره سایت هایی که فروش محصول دارند خیلی مهم است. زمانی که شما گرایش دارید بازدید سایت خود را بالا ببرید بی گمان برای این است که فروش محصول شما بسیار شود. پس اگر کاربرها غیر واقعی باشند، نه تنها سودی برای شما ندارند بلکه خرج شما برای خرید بازدید هم هدر رفته است.

هوآوی امروز از گوشی‌های جدید میت ۱۰ و میت ۱۰ پرو که پرچم‌داران تازه وارد این برند محسوب می‌شوند رونمایی کرده است. این گوشی‌ها مطابق روند موجود در سال ۲۰۱۷، حاشیه‌های اطرف نمایشگر باریکی داشته و همزمان عملکرد بهتری در زمینه هوش مصنوعی ارائه می‌کنند.

به گزارش 

The Verge، تفاوت عمده میان این دو گوشی اندازه و شکل کلی آنهاست. میت ۱۰ دارای نمایشگر از نوع ال‌ سی دی با اندازه ۹/۵ اینچ و رزولوشن ۲۵۶۰ در ۱۴۴۰ پیکسل است در حالی که برادر بزرگ‌تر آن نمایشگر OLED ۶ اینچی داشته که رزولشن آن ۲۱۶۰ در ۱۰۸۰ پیکسل محسوب می‌شود. هر دو مدل میت ۱۰ باریک بوده و حاشیه‌های بالا و پایین نمایشگر آنها متقارن به حساب می‌آید اما میت ۱۰ پرو به دلیل نسبت تصویر ۱۸:۹ باریک‌تر به نظر می‌رسد.

بدنه هر دو مدل این گوشی از شیشه بوده که در رنگ‌های قهوه‌ای موکا و طلایی/صورتی عرضه می‌شوند. علاوه بر این، رنگ بندی طلایی و مشکی برای میت ۱۰ و آبی و خاکستری برای میت ۱۰ پرو وجه تمایز دو مدل خواهد بود.

میت ۱۰ قطر ۲/۸ میلی‌متر داشته و سنسور اثر انگشت آن در زیر نمایشگر جای گرفته در حالی که میت ۱۰ پرو ۹/۷ میلی‌متر قطر دارد و سنسور اثر انگشت در پشت دستگاه قرار گرفته. مدل بزرگ‌تر گواهی IP67 را داراست که به معنی مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و غبار بوده و بعلاوه فرستنده مادون قرمز نیز دارد اما مدل کوچکتر میت ۱۰ در عوض دارای جک هدفون و درگاه مایکرو اس دی است.

جدا از تفاوت‌های بیرونی و ظاهری اما هر دو گوشی مشخصات داخلی مشابهی دارند. هر دو آنها دارای چیپست کایرین ۹۷۰ به همراه ۴ گیگابایت رم، باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی، ۶۴ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی داخلی و دوربین دوگانه با گشودگی لنز f/1.6 هستند که شامل دو سنسور ۲۰ و ۱۲ مگاپیکسلی است.

چیپست این گوشی‌ها دارای قطعه مخصوصی به نام NPU یا واحد پردازش عصبی» است که عملیات هوش مصنوعی و یادگیری عمیق را بر عهده دارد. هوآوی در مراسم معارفه هیاهوی زیادی را در خصوص قابلیت‌های هوش مصنوعی میت ۱۰ به راه انداخت و زمان زیادی را به اطلاع‌رسانی درباره قابلیت‌های مرتبط با این حوزه اختصاص داد.

میت ۱۰ با قیمت ۸۲۴ دلار و میت ۱۰ پرو با قیمت ۹۴۲ دلار به بازار اروپا عرضه خواهند شد البته هنوز زمان دقیق عرضه مشخص نشده و همچنین حرفی از برنامه ارائه این گوشی‌ها در بازار آمریکا به میان نیامده است.

شرکت مایکروسافت 

لپتاپ‌های سرفس‌بوک ۲ خود را در دو اندازه‌ی ۱۳ و ۱۵ اینچی معرفی کرد. سرفس‌بوک ۲ لپتاپی نسبتاً زمخت است که می‌توان نمایشگر آن را از باقی بدنه جدا کرد و به عنوان 

تبلت مورد استفاده قرار داد. توان پردازشی بالا و عمر باتری مناسب از جمله ویژگی‌های این محصول به شمار می‌روند.

به گزارش 

CNET ، گفتنی است قرارگیری پردازنده و سایر قطعات اصلی این لپتاپ در پشت نمایشگر اجازه‌ی جداسازی آن از باقی دستگاه را می‌دهد. بخش دیگر آن نیز صفحه کلید، باتری اضافه و یک پردازنده‌ی گرافیکی انویدیا را در خود جای می‌دهد.

اما سری جدید سرفس‌بوک یعنی سرفس‌بوک ۲ در دو اندازه‌ی ۱۳ و ۱۵ اینچی به بازار راه می‌یابد. مدل پایه‌ی ۱۳ اینچی آن با پردازنده‌ی نسل هفتم اینتل و ۸ گیگابایت RAM عرضه می‌شود که می‌توان آن را به پردازنده‌ی 

نسل هشتم اینتل و ۱۶ گیگابایت RAM ارتقا داد.

مدل ۱۵ اینچی سرفس‌بوک ۲ اما با مشخصاتی قدرتمند‌تر عرضه می‌شود. مدل پایه‌ی این نسخه از پردازنده‌ی نسل هشتمی Core i7-8650u اینتل و ۱۶ گیگابایت RAM بهره می‌برد. می‌توانید ظرفیت حافظه‌ی سرفس‌بوک ۲ خود را از بین ۲۵۶ و ۵۱۲ گیگابایت یا ۱ ترابایت انتخاب کنید.

طبیعتاً این دو مدل همانند 

پیکسل‌بوک گوگل از قلم استایلوس مایکروسافت هم پشتیبانی می‌کنند. قلم مذکور نیز که به صورت جداگانه به فروش می رسد شاهد یک به‌روزرسانی جزئی خواهد بود. دوربین پشتی و جلوی سرفس‌بوک ۲ به ترتیب ۸ و ۵ مگاپیکسل خواهند بود.

نسخه‌ی ۱۳ اینچی سرفس‌بوک ۲ به پردازنده‌ی گرافیکی GeForce 1050 و نسخه‌ی ۱۵ اینچی آن به GeForce 1060 انویدیا مجهز هستند. این امر حاکی از آن است که سرفس‌بوک ۲ با پیشرفت گرافیکی چشمگیر، قادر است در زمینه‌ی 

گرافیک و

بازی‌های رایانه‌ای، کاربران حرفه‌ای‌تر خود را نیز راضی نگه دارد.

شاید به عنوان یکی از نقاط ضعف این دستگاه‌ها بتوان به عدم بهره‌مندی آنها از پورت HDMI اشاره کرد که البته با یک تبدیل USB نوع C به HDMI برطرف خواهد شد. گرچه عدم بهره‌مندی دستگاه از چیپ تاندربولت ۳ سرعت انتقال اطلاعات از طریق پورت USB-C آن را به استاندارد USB 3.1 محدود می‌کند.

تا به حال شده به موضوع تاسیس فروشگاه اینترنتی با وردپرس یا هر سیستم مدیریت محتوای دیگه فکر کنید؟ به نظر شما ساخت یک فروشگاه اینترنتی چقدر میتونه خرج داشته باشه؟ اصلا چرا باید یک فروشگاه اینترنتی راه اندازی کنیم؟ آیا ساخت سایت فروشگاه اینترنتی با وردپرس میتونه روی فروش بیشتر محصولات ما تاثیرگذار باشه و درآمد خودمون را برای خدماتی که ارائه می‌کنیم بیشتر بکنه؟ هیچ میدونستید که با ساخت یک فروشگاه اینترنتی میتونید علاوه بر مشتریان محلی که در شهر خودتون هستند مشتریان بسیار زیادی را در سطح مملکت جذب کنید؟ و کلی سوالات از این قبیل که پیش از راه اندازی یک فروشگاه اینترنتی بهش اندیشه می‌کنید، به نظرتون استجابت این سوالات چه چیزی میتونه باشه؟

در این نوشتار از پایگاه ادب میزبان‌فا منظور دارم به تعلیم تاسیس 

طراحی سایت فروشگاهی با وردپرس  بپردازم و پاسخ تمام سوالاتی که در بالا مطرح شده را با هم دیگه مورد رسیدگی قرار بدیم. در این تعلیم از سایخت سایت فروشگاهی هدف دارم به روش ساخت فروشگاه با ووکامرس بپردازم، ولی قبل از اینکه به موضوع ساخت فروشگاه اینترنتی با وردپرس و ووکامرس بپردازیم لازمه استجابت برخی سوالاتی که برای ساخت فروشگاه اینترنتی ممکنه با اون روبرو بشید بپردازم.

مزایای راه اندازی فروشگاه اینترنتی با وردپرس

ساخت فروشگاه اینترنتی با وردپرس امکان صرفه جویی در هزینه‌ها را برای شما به دنبال خواهد داشت. سیستم مدیریت محتوای وردپرس به علت گستردگی و تنوع در قالب وردپرس و افزونه وردپرس که داره میتونه دست شما را برای ساخت هر نوع فروشگاه اینترنتی چه برای فروش محصولات فیزیکی و چه دانلودی بازتر بزاره. فلذا برای اینکه با مزایای ساخت سایت با ووکامرس بیشتر آشنا بشید یک چک لیست از این مزایا را تعبیه می‌کنیم.

هزینه ناچیز در مقایسه با سایر سیستم‌ها: ساخت سایت با وردپرس و ووکامرس که هر دو به صورت مجانی عرضه شدند خرج کمتری در مقایسه با سایر سیستم‌های فروشگاهی مانند پرستاشاپ خواهد داشت.

گستردگی در قالب ووکامرس: سایت‌ها و فروشگاه‌های قالب وردپرس زیاد زیادی وجود دارند که به صورت مجانی و تجاری انواع قالب ووکامرس مطابق با فناوری و نیاز روز طراحی می‌کنند.

گستردگی در افزونه‌های ووکامرس: سایت‌ها و فروشگاه‌های افزونه وردپرس نیز بیچارگی کاربران را برای اضافه کردن امکانات به ووکامرس مورد رسیدگی پیمان داده و اقدام به طراحی افزونه رایگان و بازرگانی برای رفع این مایحتاج می‌کنند.

امکان گزارش‌گیری کامل از فروش: با استفاده از ووکامرس می‌توانید گزارش کاملی از فروش محصولات خود را داشته باشید و از آنها در بازه‌های زمانی مختلف گزارش تعبیه کرده و با مطالعه و تجزیه و تحلیل داده‌ها برنامه ریزی تبلیغاتی برای فروش محصولات داشته باشید.

فروش اتوماتیک بدون طی مراحل گوناگون: با ساخت سایت فروشگاه اینترنتی سایر نیازی به حضور فیزیکی در فضا بازرگانی خود ندارید و می‌توانید به راحتی حتی در رختخواب خود به مدیریت فروشگاه بپردازید

زمانی که در فکر راه‌اندازی یک 

استارتاپ هستید، فکر کردن به مسائل حقوقی می‌تواند آزاردهنده و وقت‌گیر به نظر برسد. اما باید توجه داشت که شناخت حداقلی مسائل حقوقی می‌تواند سرنوشت آینده 

کسب‌وکار شما را رقم بزند. به همین دلیل و برای جلوگیری از پیشامد‌های ناگوار حقوقی در ابتدای راه‌اندازی کسب‌وکار خود لازم است که شرکت تجاری متناسب با فعالیت خود را انتخاب کنید. اگرچه مشاوره حقوقی می‌تواند راه‌گشا باشد، اما بد نیست که اطلاعات مختصری درباره شرکت‌های تجاری، انواع آن و مقررات هریک داشته باشید.

شرکت مدنی و شرکت تجاری

در حقوق ما شرکت به دو دسته کلی تقسیم می‌شود، شرکت مدنی و شرکت تجاری. شرکت مدنی که ممکن است در راستای اهداف انتفاعی یا غیرانتفاعی باشد؛ مانند انجمن حمایت از نویسندگان فناوری، و مقررات قانون مدنی بر آن حاکم است. شرکت تجاری اما صرفا در راستای کسب سود و تقسیم آن میان شرکاست، مقررات قانون تجارت نیز بر آن حکم‌فرما است. مهمترین تفاوت شرکت مدنی و تجاری در این است که در شرکت مدنی مالکیت مشاع به شریکان تعلق دارد و شخصیت حقوقی مستقل برای شرکت ایجاد نمی‌شود.

مشخصه‌های شرکت‌های مدنی و تجاری

• شرکت مدنی: اقامتگاه و تابعیت ندارد. شخصیت حقوقی (صلاحیت داشتن حق و تکلیف) ندارد. مشمول مقررات اعسار است.
• شرکت تجاری: اقامتگاه و تابعیت دارد. شخصیت حقوقی دارد. مشمول مقررات ورشکستگی است.

شرکت تجاری

زمانی که از شرکت اسم می‌بریم، لازم است که حداقل دو یا چند نفر در انعقاد قرارداد آن مشارکت داشته باشند.

قانون تجارت ما و سایر قوانین مرتبط احکام مفصلی را درباره هریک از شرکت‌های تجاری مقرر کرده‌اند. در ادامه ضمن اعلام هریک از شرکت‌های تجاری، احکام هرکدام را نیز تشریح خواهیم کرد.

انواع شرکت‌های تجاری

قانون تجارت در ماده بیست شرکت‌های تجاری را به هفت نوع تقسیم می‌کند، این هفت قسم عبارتند‌ از:

 ۱. شرکت‌ سهامی (عام و خاص)

 ۲. شرکت تضامنی

۳. شرکت نسبی

۴. شرکت با مسئولیت محدود

۵. شرکت مختلط سهامی

۶. شرکت مختلط غیرسهامی

۷. شرکت تعاونی تولید و مصرف

البته در قانون اجرای ت‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی دو نوع دیگر از شرکت های تجاری نام برده شده‌اند که عبارت‌اند از: شرکت تعاونی سهامی عام و شرکت تعاونی فراگیر ملی. به نظر می‌رسد این دو نوع شرکت قسم مستقلی نباشد و همچنان باید گفت شرکت‌های تجاری هفت دسته هستند.

شرکت سهامی (عام و خاص)

به صورت کلی شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی (مبلغی ثابت که در اساسنامه درج می‌شود) است. به عبارت دیگر مسئولیت شرکا در شرکت سهامی محدود به آورده آن‌هاست.

شرکت سهامی به دو دسته تقسیم می‌شود: شرکت سهامی عام که بخشی از سرمایه از طریق فروش سهام به مردم تامین می‌شود و شرکت سهامی خاص که تمام سرمایه توسط موسسین تامین می‌شود. شرکت‌های سهامی عام با اهداف اقتصادی عمده تشکیل می‌شوند و تنها شرکتی است که سرمایه آن از طریق بورس به فروش می‌رسد. اما شرکت‌های سهامی خاص به‌طور معمول با هدف راه‌اندازی یک کسب‌وکار در سطح محدود تاسیس می‌شوند، البته در آینده می‌توانند دامنه فعالیت خود را گسترده‌تر کنند.

هریک از شرکت‌های سهامی عام و خاص مشخصات و مقررات ویژه‌ای دارند که در ادامه این مشخصات را توضیح می‌دهیم.

مشخصات شرکت سهامی عام

• موضوع فعالیت شرکت: ممکن است بازرگانی یا غیربازرگانی باشد. برای مثال معاملات اموال غیرمنقول (مانند خانه یا زمین) از نظر قانون تجارت غیربازرگانی هستند. (معاملات بازرگانی در مواد ۲ و ۳ قانون تجارت احصاء شده‌اند.)
•  حداقل تعداد شرکا: ۵ نفر
•  حداقل سرمایه: پنج میلیون ریال
•  آورده: ممکن است نقد یا غیرنقد باشد، البته آورده‌ی غیرنقدی مختص موسسین شرکت است. آورده غیرنقد باید به‌وسیله‌ی کارشناس رسمی ارزیابی شود.
•  نام شرکت: عبارت شرکت سهامی عام باید درج شود. (به‌طور کلی نام تمامی شرکت‌ها باید سه سیلابه باشد.)

مشخصات شرکت سهامی خاص

• موضوع فعالیت شرکت: ممکن است بازرگانی یا غیربازرگانی باشد.
• حداقل تعداد شرکا: ۳ نفر
•  حداقل سرمایه: یک میلیون ریال
• آورده: نقد یا غیرنقد. ممکن است تمام سرمایه‌ی شرکت غیرنقد باشد. آورده‌ی غیرنقد باید به‌وسیله‌ی کارشناس رسمی ارزیابی شود.
•  نام شرکت: عبارت شرکت سهامی خاص باید درج شود.

شرکت تضامنی

شرکت تضامنی شرکتی است که به‌طور معمول بین اشخاصی که رابطه‌ی نزدیکی با یکدیگر دارند (مانند اعضای یک خانواده یا چند دوست صمیمی) تشکیل می‌شود. سرمایه‌ی شرکت تضامنی به سهام تقسیم نمی‌شود. نکته مهم آن است که اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام بدهی کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام بدهی شرکت است؛ برای مثال اگر بدهی شرکت صد میلیون تومان باشد، این میزان بدهی را می‌توان از هر یک از شرکا مطالبه کرد. بنابراین تاسیس شرکت تضامنی مسئولیت سنگینی به دنبال دارد اما موجب اطمینان اشخاص ثالث در خصوص روابط خود با شرکت خواهد شد، چراکه این اشخاص می‌توانند تمام بدهی خود را از هر یک از شرکا مطالبه کنند. تا زمانی که شرکت دایر است، مطالبه‌ی طلب باید از خود شرکت به عمل بیاید؛ چرا که شرکت تجاری شخصیت حقوقی دارد، اما پس از انحلال شرکت اگر طلب پرداخت‌نشده‌ای باقی مانده، می‌توان طلب را از شرکای ضامن مطالبه کرد.

مشخصات شرکت تضامنی

•  موضوع فعالیت شرکت: صرفا فعالیت‌های بازرگانی است.
•  حداقل تعداد شرکا: ۲ نفر
•  حداقل سرمایه: حداقل سرمایه‌ای مقرر نشده است. با هر مبلغی می‌توان شرکت تضامنی را ثبت کرد.
•  آورده: نقد یا غیرنقد. آورده غیرنقدی با موافقت تمام شرکا محاسبه می‌شود.
• نام شرکت: باید عبارت شرکت تضامنی و لااقل اسم یک نفر از شرکا ذکر شود.
• هر کس به‌عنوان شرکت ضامن در شرکت تضامنی موجودی داخل شود، متضامنا با سایر شرکا مسئول قروضی هم خواهند بود که شرکت قبل از ورود داشته است. توافق برخلاف این مقرره معتبر نیست.

شرکت نسبی

شرکت نسبی شباهت زیادی به شرکت تضامنی دارد، با این تفاوت که مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه‌ای است که در شرکت گذاشته‌اند. برای مثال اگر بدهی شرکت صد میلیون تومان باشد و یکی از شرکا تنها ۲۰% سهم‌الشرکه را پرداخته باشد، به میزان ۲۰% مسئول پرداخت بدهی خواهد بود. بنابراین در این مثال تنها می‌توان بیست میلیون تومان را از او مطالبه کرد؛ برخلاف شرکت تضامنی که در آن هر شریکی مسئول پرداخت تمام بدهی است. سرمایه در شرکت نسبی به سهام تقسیم نمی‌شود.

مشخصات شرکت نسبی

• موضوع فعالیت شرکت: صرفا فعالیت‌های بازرگانی
• حداقل اعضا: حداقل ۲ نفر
• حداقل سرمایه: حداقل سرمایه‌ای مقرر نشده است. با هر مبلغی می‌توان شرکت نسبی را ثبت کرد.
• آورده: نقد یا غیرنقد. آورده غیرنقدی با موافقت تمام شرکا محاسبه می‌شود.
• نام شرکت: در نام شرکت عبارت شرکت نسبی باید درج شود.
• هر کس به عنوان شریک ضامن در شرکت نسبی موجودی داخل می‌شود، به نسبت سرمایه‌ای که در شرکت می‌گذارد، مسئول قروضی خواهد بود که شرکت قبل از ورود او داشته است. توافق برخلاف این مقرره اثر ندارد.

شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود یکی دیگر از شرکت‌های تجاری است که از نظر مسئولیت شبیه شرکت سهامی است، به عبارت دیگر مسئولیت شرکا محدود به سرمایه‌ای است که در شرکت گذاشته‌اند. برای مثال اگر آقا یا خانم الف مبلغ ۱۰ میلیون تومان را در زمان تاسیس شرکت تادیه کرده باشند، صرفا تا مبلغ ۱۰ میلیون تومان مسئولیت دارند. مهمترین تفاوت شرکت با مسئولیت محدود و شرکت سهامی در این است که سرمایه به قطعات مساوی سهام تبدیل نمی‌شوند.

مشخصات شرکت با مسئولیت محدود

• موضوع فعالیت شرکت: صرفا فعالیت‌های بازرگانی است.
• حداقل تعداد شرکا: ۲ نفر
• حداقل سرمایه: حداقل سرمایه‌ای مقرر نشده است؛ با هر مبلغی می توان شرکت با مسئولیت محدود را ثبت کرد.
• آورده: نقد یا غیرنقد. شرکا نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم‌الشرکه‌های غیرنقدی معین شده، در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند. در صورتی که سهم غیرنقدی را بیش از قیمت نقدی برآورد کنند، محسوب می‌شوند (ماده ۱۱۵ قانون تجارت).
• نام شرکت: در نام شرکت باید عبارت با مسئولیت محدود» قید شود؛ در غیر این‌صورت، در مقابل اشخاص ثالث تضامنی محسوب می‌شود. اگر نام یکی از شرکا در کنار نام شرکت آورده شود، مسئولیت آن شریک تضامنی است.
• انتقال سهم‌الشرکه صرفا با سند رسمی (از طریق دفترخانه‌های اسناد رسمی) ممکن است.

شرکت مختلط غیرسهامی

به‌طور کلی شرکت‌های مختلط ترکیبی از شرکت‌های پیشین هستند. بنابراین شرکت مختلط غیرسهامی از ترکیب شرکت با مسئولیت محدود و شرکت تضامنی تشکیل شده است؛ یعنی مسئولیت حداقل یکی از شرکا باید تضامنی باشد و شریک یا شرکای دیگر مسئولیتی محدود دارند. سرمایه در این شرکت به سهام تقسیم نمی‌شود. در امور حمل‌ونقل و جهانگردی از این شرکت استفاده‌ی زیادی می‌شود.

مشخصات شرکت غیرسهامی

• موضوع فعالیت شرکت: صرفا فعالیت‌های بازرگانی است.
• حداقل تعداد شرکا: ۲ نفر. یک شریک ضامن و یک شریک با مسئولیت محدود.
• آورده: نقد یا غیرنقد.
• نام شرکت: در نام شرکت باید عبارت شرکت مختلط و لااقل اسم یکی از شرکا ضامن قید شود.
• مدیریت شرکت به‌عهده‌ی شریک ضامن است. شریک با مسئولیت محدود فقط حق نظارت دارد.

شرکت مختلط سهامی

شرکتی است که بین عده‌ای از شرکا سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می‌شود. سرمایه شرکا سهامی به سهام تقسیم می‌شود و مسئولیت آنان تا میزان سرمایه‌ای است که در شرکت دارند. اما سرمایه شرکت ضامن به صورت سهام نیست و مسئولیتی نامحدود در برابر بدهی دارد.

مشخصات شرکت مختلط سهامی:

• موضوع فعالیت شرکت: صرفا فعالیت‌های بازرگانی است.
• حداقل تعداد شرکا: ۳ نفر. حداقل دو شریک سهامی و یک شریک ضامن.
• آورده: نقد یا غیرنقد.
• نام شرکت: در نام شرکت باید عبارت (شرکت مختلط) و لااقل اسم یکی از شرکا ضامن قید شود.
• مدیریت شرکت مختلط سهامی مخصوص شریک یا شرکا ضامن است. سایر شرکا باید هیات نظارت تشکیل دهند.

شرکت تعاونی

به‌طور خلاصه، چهار نوع شرکت تعاونی در حقوق فعلی ایران وجود دارد، که عبارتند از:

شرکت تعاونی تولید: شرکتی که بین عده‌ای از ارباب حرف تشکیل می‌شود و شرکا مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیاء یا اجناس به کار می‌برند. دو ثلث اعضای اداره‌کننده‌ی شرکت باید از شرکایی انتخاب شوند که حرفه‌ی آن‌ها موضوع عملیات شرکت است.

شرکت تعاونی مصرف: شرکتی که با مقاصد فروش اجناس برای مصارف زندگی یا تقسیم نفع و ضرر بین شرکا به نسبت خرید هریک از آن‌ها تشکیل می‌شود.

شرکت تعاونی سهامی‌عام: نوعی شرکت سهامی ‌عام است که با رعایت قانون تجارت و محدودیت‌های مذکور در این قانون تشکیل می‌شود (ماده نهم قانون اجرای ت‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی).

شرکت تعاونی فراگیر ملی: نوعی تعاونی متعارف یا سهامی‌عام است که برای فقرزدایی از سه دهک پائین درآمدی تشکیل می‌‌شود. عضویت سایر افراد در این تعاونی آزاد است ولی در بدو تشکیل حداقل هفتاد درصد (۷۰%) اعضاء آن باید از سه‌دهک پائین درآمدی باشند (ماده ۱۰ قانون اجرای ت‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی).

مشخصات شرکت‌های تعاونی:

• موضوع فعالیت شرکت: صرفا فعالیت‌های بازرگانی است.
• حداقل تعداد شرکا: حداقل ۷ نفر.
• آورده: نقد یا غیرنقد (ماده ۲۱ قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران).
•  نام شرکت: در نام شرکت عبارت شرکت تعاونی درج شود.
•  لازم است شرکت تعاونی از سوی وزرات تعاون (کار و رفاه اجتماعی) مجوز ثبت یا موافقتنامه تشکیل اخذ کند.
• سرمایه شرکت تعاونی به سهام تقسیم می‌شود.
• در شرکت تعاونی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نقش نظارتی دارد.

توسعه‌ی کسب‌وکار از مراحل آغازین راه‌اندازی استارتاپ تا زمان تبدیل به شرکت بزرگ و باثبات، مستم تلاش‌های پیگیرانه و دائمی است. تقریبا همه‌ی کارآفرینان رؤیای روزی را درسر می‌پرورانند که با اطمینان از جذب سرمایه و کسب درآمد و سود کافی، فرایندهای تولید و عرضه‌ی محصولات خود را گسترش دهند. باوجوداین، 

آمار بالای شکست استارتاپ‌ها نشان می‌دهد اغلبِ آن‌ها به رؤیاهای خود دست پیدا نمی‌کنند.

تاکنون، در مطالب مختلفی عوامل و موانع رشد کسب‌وکار را بررسی کرده‌ایم. در این مقاله، سعی می‌کنیم همه‌ی این عوامل و نکات ضروری مقیاس‌پذیری را به‌طور خلاصه و واضح کنارهم قرار دهیم و راهنمای مناسبی برای کارآفرینانی فراهم کنیم که به مرحله‌ی رشد یا مقیاس‌پذیری کسب‌وکار رسیده‌اند.

رشد یا مقیاس‌پذیری؟

معمولا اصطلاحات رشد و مقیاس‌پذیری هم‌زمان یا حتی به‌جای یکدیگر به‌کار می‌روند، اما واقعا تفاوت این دو را باید بدانیم. در دنیای کسب‌وکار، رشد به این معنی است که درآمدها و هزینه‌های شرکت با سرعتی بسیار مشابه افزایش پیدا کنند. به‌عنوان‌ مثال، وقتی مشتریان بیشتری جذب می‌کنید، برای پاسخ‌گویی به آن‌ها باید کارمندان بیشتری 

استخدام کنید. بنابراین، درآمد شما با تفاوتی جزئی درمقایسه‌با هزینه‌ها افزایش می‌یابد. درمقابل، وقتی از مقیاس‌پذیری صحبت می‌کنیم، وضعیت کاملا فرق می‌کند. زمانی‌که کسب‌وکار به مقیاس‌پذیری می‌رسد، وما برای کسب درآمد بالاتر، هزینه‌های بیشتری متحمل نمی‌شوید. برای نمونه، شرکت 

گوگل را تصور کنید. مقیاس‌پذیری به این معنا است که در مدت‌زمانی کوتاه، مشتریان بسیار زیادی جذب می‌کنید؛ اما درعین‌حال، برای خدمت به آن‌ها با نرخ پایین‌تری سرمایه‌گذاری می‌کنید.

بهترین زمان برای مقیاس‌پذیری استارتاپ

طبق داده‌های تحقیقاتی، حدود ۷۴درصد از استارتاپ‌ها به‌دلیل مقیاس‌پذیری زودهنگام شکست می‌خورند. به‌همین‌دلیل، تشخیص زمان مناسب برای مقیاس‌پذیری یکی از تصمیمات مرگ‌و‌زندگی کسب‌وکار شناخته می‌شود. کارشناسان توصیه می‌کنند پیش از برداشتن این گام بزرگ، از وجود چهار نشانه‌ی زیر را در استارتاپ خود مطمئن شوید:

۱. به اهداف قبلی تعیین‌شده دست پیدا کرده‌اید

مقاله مرتبط:

• رشد شرکت خود را بر مبنای مقیاس پیش‌بینی شده تنظیم کنید

این نشانه نخستین و واضح‌ترین نشانه‌ی مقیاس‌پذیری استارتاپ است. بنیان‌گذاران در مراحل اولیه‌ی راه‌اندازی استارتاپ، داده‌ها و اطلاعات ضروری را برای پیش‌بینی درآمد و هزینه‌ها و تعیین اهداف میانی بعدی دراختیار ندارند. ازاین‌رو، معمولا هدف‌گذاری‌های خود را طبق آمار صنعت پیش می‌برند.

بااین‌حال، وقتی متوجه شدید اهداف قبلی را هوشمندانه و با موفقیت پشت‌سر گذاشته‌اید، به حرکت روبه‌جلوی کسب‌وکارتان می‌توانید فکر کنید.

۲. جریان نقدی

صرف‌نظر از اینکه کسب‌وکار یا استارتاپی را اداره می‌کنید، درهرصورت رشد، مستم سرمایه‌گذاری‌های مالی است. در این مرحله، صرفا کافی نیست استارتاپتان به سودآوری رسیده باشد. به‌منظور تصمیم‌گیری آگاهانه درباره‌ی مقیاس‌پذیری باید درآمد جاری را به‌صورت دقیق تجزیه‌وتحلیل کنید.

اگر به‌دلیل مقیاس‌پذیری مجبور شوید بخشی از این 

پول را سرمایه‌گذاری کنید، جریان درآمدی‌تان به‌شدت آسیب می‌بیند؟ اگر برنامه‌های توسعه به‌خوبی پیش نرود، چه‌ کاری می‌توانید انجام دهید؟ مهم‌ترین عامل این مرحله، توانایی کنترل هزینه‌ها و پیش‌بینی سود است. ابتدا به منابع لازم بیندیشید. فهرستی از هزینه‌های دائمی و هزینه‌های ثابت استارتاپ فراهم کنید. سپس، هزینه‌های تقریبی را محاسبه و بررسی کنید آیا امکان این سرمایه‌گذاری را دارید یا خیر. به‌یاد داشته باشید سرمایه‌گذاری در طول یک ماه اول بازدهی نخواهد داشت. حداقل زمان لازم برای بازگشت سرمایه را چهار ماه برآورد کرده‌اند.

گاهی اوقات هم برای مقیاس‌پذیری به جذب سرمایه‌گذار احتیاج دارید. در این حالت، باید به سرمایه‌گذاران ثابت کنید استارتاپتان با خطر شکست مواجه نیست.

۳. سیستم‌های IT کارا

اگر از نرم‌افزارهای کسب‌وکار استفاده می‌کنید، باید اطمینان مطمئن شوید سیستم‌های 

IT می‌توانند فشار رشد مشتریان پایه را تاب بیاورند. مقیاس‌پذیری به این معنی است که باید اطلاعات بیشتری ذخیره کنید. اگر سیستم‌های IT صرفا از عهده‌ی مقیاس‌های کوچک برآیند، در دوران توسعه با مشکلات جدی مواجه می‌شوید. اگر از نرم‌افزاری استفاده می‌کنید که به‌راحتی می‌تواند وظایف جدی را مدیریت و حجم بالای اطلاعات را ذخیره کند، از مقیاس‌پذیری کسب‌وکارتان نترسید.

۴. تیم خوب

مقاله مرتبط:

• تغییر شرایط کار تیمی در دوران مقیاس‌پذیری استارتاپ

کارمندان پویا و کارا زیربنای موفقیت کسب‌وکار هستند. با نگاهی نزدیک‌تر و دقیق‌تر کارمندان را ارزیابی کنید: آن‌ها آماده‌اند ایده‌های نوآورانه‌ای به پروژه‌ی شما ارائه دهند؟ توانایی برعهده‌گرفتن وظایف جدید را دارند؟ بدون شک، بسیاری از اعضای تیم در جایگاه فعلی خود عملکرد بسیار خوبی دارند؛ اما وما تضمینی وجود ندارد وظایف جدید را هم به همان خوبی تکمیل کنند. همچنین، شاید کارمندان وظایف جدید را به‌عنوان مشکلاتی هیجان‌انگیز ببینند و  به‌تبع، بهره‌وری و ایده‌های خلاقانه‌ی استارتاپ را افزایش دهند. اگر سناریوی اول را محتمل می‌دانید، بهتر است درباره‌ی مقیاس‌پذیری بااحتیاط عمل کنید. در بخش‌های بعدی، درباره‌ی نقش نیروی انسانی در مقیاس‌پذیری استارتاپ بیشتر صحبت می‌کنیم.

آماده‌سازی استارتاپ

پس‌ازاینکه مطمئن شدید استارتاپی مقیاس‌پذیر را اداره می‌کنید، فرایند زیر را دنبال کنید:

۱. استراتژی مناسب را توسعه دهید

بدون تردید هر شرکت باید طبق استراتژی حساب‌شده‌ای حرکت کند؛ اما نیازی نیست مسئله را زیاد پیچیده کنید. در مرحله‌ی اول، استراتژی شما باید فهرستی از قوت‌ها و ضعف‌ها و چشم‌انداز استارتاپ را پوشش دهد. در مرحله‌ی دوم، برپایه‌ی این اطلاعات اهدافی برای هر سه ماه و سپس برای یک سال تعیین کنید. نکته‌ی مهم این است که اطلاعات مربوط‌به سرمایه‌گذاران و تجزیه‌وتحلیل بازار را هم در استراتژی خود لحاظ کنید.

در مرحله‌ی آماده‌سازی استارتاپ، از مشاوره‌گرفتن دریغ نکنید. با متخصصان و بنیان‌گذارانی ارتباط داشته باشید که پیش‌ازاین، کسب‌وکار خود را توسعه داده‌اند. در رویدادهایی که شرکت کنید که تخصصی برای کارآفرینان و مؤسسان استارتاپ‌ها برگزار می‌شود.

۲. روی تکنولوژی سرمایه‌گذاری کنید

اگر هریک از جوانب استارتاپتان بیش‌ازحد به نیروی کار فشار بیاورد، هنوز به مرحله‌ی مقیاس‌پذیری نرسیده‌اید. در عصر دیجیتال، زندگی می‌کنیم و گزینه‌های مختلفی برای تسهیل فرایندها وجود دارد.

سیستم CRM

همان‌طورکه اشاره کردیم، مقیاس‌پذیری با رشد فراوان مشتریان همراه است؛ ازاین‌رو، باید بهبود تجربه‌ی کاربران را یکی از اولویت‌هایتان بدانید. نرم‌افزار مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) کمک می‌کند با سازمان‌دهی و ذخیره‌ی اطلاعات مرتبط‌با مشتریان، تعاملات شرکت با آن‌ها را کنترل و مدیریت کنید. به کمک این داده‌ها می‌توانید سریع‌تر به سؤالات مشتری پاسخ دهید و استراتژی بازاریابی را باتوجه‌به نیازهای مشتریان بهبود دهید و الگوهای خرید آن‌ها را تجزیه‌وتحلیل کنید.

پردازش ابری

همان‌طورکه گفتیم، در دوران مقیاس‌پذیری باید میزان اطلاعات بیشتری را ذخیره کنید. رایانش ابری فرصتی برای تحقق تقاضای بیشتر با حداقل منابع و سرمایه‌گذاری فراهم می‌کند. به‌علاوه فناوری ابری، قابلیت دسترسی را تا حدود زیادی افزایش می‌دهد. تصور کنید یکی از مشتریان در ساعات غیرمنتظره به کمک فوری نیاز پیدا کند. در این وضعیت، اگر کارمندان به اطلاعات لازم برای حل مشکل دسترسی نداشته باشند، چگونه می‌توانند به مشتری کمک کنند؟ با استفاده از سیستم CRM مبتنی بر ابر، فقط با چند کلیک به داده‌ها دسترسی خواهند داشت. اگر کسب‌وکارتان مستقیما به

اینترنت متصل است، برای مدیریت و پیشبرد پروژه‌ها به فضایی انعطاف‌پذیر نیاز دارید. محاسبات ابری می‌تواند چنین فضایی را برای شما فراهم کند. افزون‌براین، تمام زیرساخت‌های فناوری اطلاعات پروژه‌ها را می‌توانید برون‌سپاری کنید. بدین‌ترتیب، هزینه‌ی سخت‌افزارهای درون‌سازمانی و الکتریسیته را کاهش می‌دهید و فضای بیشتری را آزاد می‌کنید. ذخیره‌سازی اطلاعات در ابر، آغاز مناسبی در توسعه‌ی استراتژی مقیاس‌پذیری کسب‌وکار است.

سیستم ERP

در مراحل ابتدایی راه‌اندازی کسب‌وکار، شخصا هدایت تیم را می‌توانید به‌عهده بگیرید. بااین‌حال وقتی تعداد کارکنانتان روبه‌افزایش است، مدیریت آن‌ها کار آسانی نیست. در دوران مقیاس‌پذیری، با کمک سیستم ERP راحت‌تر می‌توانید منابع و فرایندهای کار را کنترل کنید. سیستم برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP) نه‌تنها به سازمان‌دهی اطلاعات کسب‌وکار کمک می‌کند؛ بلکه تغییرات فرایندهای درحال‌اجرا را نیز 

گزارش می‌دهد و برنامه‌ریزی و مشارکت را تسهیل می‌کند. به‌علاوه، راهکارهای ERP به شما امکان می‌دهد در هر زمان و مکانی، به داده‌ها دسترسی داشته باشید.

حتما متوجه شده‌اید قیمت‌های توسعه‌ی وب یا اپلیکیشن نوسان زیادی دارد. بنابراین، سعی کنید تیمی برای توسعه‌ی وب بیابید که بهترین ارزش‌آفرینی را به‌ازای پول شما داشته باشد.

۳. برون‌سپاری کارهای غیرضروری

شرکت‌های بزرگ همه‌ی کارشناسان دپارتمان‌های مختلف را به‌صورت تمام‌وقت استخدام می‌کنند؛ اما این اقدام برای کسب‌وکارهای کوچک و استارتاپ‌ها واقعا ضرورتی ندارد. در مرحله‌ی مقیاس‌پذیری، برون‌سپاری وظایف بهترین راهکاری است که پیش روی شما قرار دارد. به‌عنوان‌ مثال، اگر شرکتی تولیدی را اداره می‌کنید و صرفا به یک اپلیکیشن نیاز دارید، چرا باید توسعه‌دهندگان و طراحان وب را استخدام کنید؟ بهتر است فقط روی نقش‌های اصلی شرکت متمرکز شوید و با برون‌سپاری بقیه‌ی وظایف، هزینه‌های توسعه را کاهش دهید.

۴. بهبود بازاریابی

اگر کسی از محصولات و خدمات شما اطلاعی نداشته باشد، استارتاپتان حتی با استراتژی مناسب، سیستم‌های عالی IT و بهترین تیم متخصصان هم رشد نخواهد کرد. اما کدام نوع بازاریابی در دوران مقیاس‌پذیری مؤثرتر است؟

بازاریابی مستقیم: همان‌طورکه مجله‌ی فوربز می‌نویسد، نه بازاریابی فردبه‌فرد (دهان‌به‌دهان) و نه بازاریابی مستقیم، هیچ‌کدام قابل مقیاس‌پذیری نیستند. در دوران اولیه‌ی راه‌اندازی کسب‌وکار، این استراتژی‌ها کارایی زیادی دارند؛ اما در دوران مقیاس‌پذیری، کمک زیادی به شما نمی‌کنند.

بازاریابی محتوا: این نوع بازاریابی مقیاس‌پذیرترین نوع بازاریابی شناخته می‌شود. بسیاری از استارتاپ‌ها بازاریابی محتوا را به‌دلیل قابلیت وایرال و ارزش‌آفرینی مداوم انتخاب می‌کنند.

بازاریابی رسانه‌های اجتماعی: تمامی استارتاپ‌ها تا وقتی درمعرض انظار عمومی قرار دارند، به تجزیه‌وتحلیل رسانه‌های اجتماعی نیز نیاز دارند. گاهی اوقات استارتاپ‌ها نمی‌توانند مبلغ زیادی روی تبلیغات سرمایه‌گذاری کنند. بااین‌حال، رسانه‌های اجتماعی راهکار و ابزاری عالی برای آگاهی‌بخشی و ساخت شهرت و اعتبار شرکت محسوب می‌شوند.

اینفلوئنسر مارکتینگ: اینفلوئنسر فردی است که در وبلاگ‌ها یا رسانه‌ها از محبوبیت عمومی برخوردار است. در این نوع بازاریابی، اینفلوئنسر مزایا و کاربردهای محصولات یا خدمات را برای دنبال‌کنندگان یا مشترکان خود توضیح می‌دهد و آن‌ها را به استفاده از تولیدات یک برند تشویق می‌کند. این سبک بازاریابی در دوران مقیاس‌پذیری کسب‌وکار مؤثر خواهد بود؟ بهتر است در انتخاب برنامه و اینفلوئنسر، هوشمندانه عمل کنید.

۵. بهبود شهرت و اعتبار

این مرحله نیز به مرحله‌ی قبل شباهت دارد. انتخاب استراتژی بازاریابی مناسب اولین قدم برای ایجاد روابط مناسب با مشتریان است و دومین قدم در برندسازی تعریف می‌شود. در این مرحله، نگاه تازه‌ای به وب‌سایت شرکت بیندازید. برند شما از سمت مشتریان، چگونه دیده می‌شود؟ طراحی قدیمی وب‌سایت هنوزهم چشم‌نواز به‌نظر می‌رسد یا زمان طراحی جدید فرارسیده است؟

۶. انتخاب کارکنان مناسب

اغلب اوقات، هم‌زمان با مقیاس‌پذیری استارتاپ مجبورید کارمندان شرکت را افزایش دهید. برخی از بنیان‌گذاران فکر می‌کنند دوران رشد و مقیاس‌پذیری کسب‌وکار صرفا با استخدام تعداد زیادی نیروی کار جدید بُروز پیدا می‌کند. این تصور کاملا اشتباه ممکن است به قیمت شکست استارتاپ تمام شود. در این دوران به چه کارمندانی نیاز دارید؟

• افرادی که وظایف اصلی و اساسی را انجام دهند؛ زیرا سایر کارها را می‌توان برون‌سپاری کرد.
• افرادی که کارهایی انجام می‌دهند که از عهده‌ی ماشین‌ها و دستگاه‌ها برنمی‌آید. همان‌طورکه اشاره کردیم، بسیاری از فرایندها را می‌توانید به‌صورت دیجیتال و با کارایی بیشتر پیش ببرید.
• افرادی که از چندین مهارت مختلف برخوردارند. در دوران مقیاس‌پذیری که فشار برنامه‌ها و فرایندها بیشتر می‌شود، به افرادی نیاز دارید که در حوزه‌های مختلف، عملکرد خوبی داشته باشند.
• افرادی که ایده‌پرداز و مبتکر هستند. در دنیای بسیار رقابتی امروزی، ایده‌های نوآورانه شما را از سایر رقبا متمایز می‌کند.

درکنار استخدام کارمندان جدید، سرمایه‌گذاری روی 

آموزش کارمندان قدیمی نیز بسیار مهم است. در یکی از مطالب زومیت، توضیح داده‌ایم آموزش کارمندان در دوران مقیاس‌پذیری به سه مرحله تقسیم می‌شود:

۱. مرحله‌ی یادگیری: درواقع، همان دوره‌های آموزشی یا کارآموزی است که برخلاف تصور برخی از کارآفرینان، نه‌تنها اتلاف زمان و سرمایه نیست؛ بلکه سودی همگانی به‌دنبال دارد؛

۲. مرحله‌ی اجرایی: زمانی شروع می‌شود که سرمایه‌گذاری روی کارمندان به‌نتیجه رسیده و آن‌ها آماده‌ی سوددهی هستند؛ یعنی نتیجه‌ی مثبت دوره‌ی یادگیری را در عمل مشاهده می‌کنید. در این مرحله، باید دستمزد مناسبی برای کارمندان آموزش‌دیده درنظر بگیرید؛

۳. مرحله‌ی مشارکت: این مرحله که مرحله‌ی تساوی حقوق نیز نام دارد، کارمندان بهره‌وری سازمانی خود را در مرحله‌ی اجرایی نشان داده و این کارایی را در بازه‌ی زمانی معینی به‌طور مستمر حفظ کرده‌اند.

فرایند دومرحله‌ای مقیاس‌پذیری

تا اینجا، به اهمیت تیم‌سازی، تکنولوژی، فرایندها و سیستم‌ها در دوران مقیاس‌پذیری استارتاپ پی برده‌اید. همچنین، می‌دانید تحقیقات مناسب و برقراری تعادل میان نیازهای بازار و رویکردهای تولیدی، شما را برای عبور از موانع و خطرهای این راه آماده می‌کند. در یکی دیگر از مطالب، توضیح داده‌ایم اگر طبق فرایند دومرحله‌ای پیش بروید، مقیاس‌پذیری موفق‌تر و مؤثرتری خواهید داشت:

مقالات مرتبط:

• مقیاس دهی و رشد شرکت با سرمایه گذاری در منابع انسانی

• مقیاس دهی کسب‌ و کار با استفاده از فرایندی دومرحله‌ای

۱.  روی مزایای نسبی و قوت‌های شرکت تمرکز کنید

وقت خود و کارمندانتان را برای فرایندهایی هدر ندهید که در محدوده‌ی قابلیت‌های اصلی استارتاپ قرار ندارند. درعوض، مزیت‌های کوچکتان را کشف کنید و روی نوآوری‌ها و ویژگی‌هایی متمرکز شوید که شما را از رقبا متمایز می‌کند. در مقیاس‌پذیری موفق، باید جایگاه برند خود را در بازار حفظ کنید. اگر منابع خود را به اموری اختصاص دهید که ضعف محسوب نمی‌شوند، از سایر رقیبان عقب می‌مانید.

۲. سایر فرایندها را برون‌سپاری کنید

باردیگر بر اهمیت برون‌سپاری وظایفی تأکید می‌کنیم که در حوزه‌ی تخصص شما نیستند یا اصولا اولویت اول کسب‌وکار به‌شمار نمی‌روند. طبق این فرایند دومرحله‌ای، به شما پیشنهاد می‌کنیم از تلاش برای بهبود جوانبی دست بکشید که مزیت نسبی به‌شمار نمی‌روند و از پیمان‌کاران قراردادی استفاده کنید. به‌علاوه، امروزه کارمندان دورکار یا آزادکار زیادی خدمات خود را با کیفیتی عالی به شرکت‌های متقاضی ارائه می‌دهند. این موضوع فرصتی عالی برای دوران مقیاس‌پذیری استارتاپ‌ها محسوب می‌شود. بنابراین، تاحدممکن منابعتان را صرف فرایندهایی کنید که سودآوری بیشتری برایتان دارند.

استارتاپ کره‌ای Toss فعال در حوزه‌ی 

فین تک (خدمات مالی) در جریان جدیدترین دوره‌ی جذب سرمایه‌ی خود، ۸۰ میلیون دلار سرمایه‌ی جدید کسب کرد. این دوره‌ی جذب سرمایه با همکاری شرکت‌های آمریکایی Klein Perkins و Ribbit Capital اجرا شد. شرکت‌هایی همچون Altos Ventures، Bessemer Venture Partners، 

PayPal و 

Qualcomm Ventures و چند سازمان دیگر در این سرمایه‌گذاری شرکت کردند.

دوره‌ی جذب سرمایه‌ی اخیر استارتاپ Toss، ارزش آن را به ۱.۲ میلیارد دلار می‌رساند. به‌ بیان‌ دیگر، این استارتاپ جدیدترین یونیکورن حوزه‌ی فین‌ تک و اولین یونیکورن فین تک کره جنوبی محسوب می‌شود. 

استارتاپ تاس کار خود را با سرویس‌های پرداخت نقطه‌به‌نقطه شروع کرد و به‌مرور خدماتی را همچون بیمه، سرمایه‌گذاری، حساب‌های پس‌انداز، مدیریت اعتبار و پیش‌خوانی برای نظارت و مدیریت دارایی‌ها توسط کاربران ارائه کرد. این شرکت با همکاری دیگر فعالان حوزه‌ی مالی حدود ۱۰ میلیون کاربر ثبت‌‌شده دارد. به‌بیان‌دیگر، خدمات آن‌ها به حدود ۲۰درصد از جمعیت کره‌جنوبی ارائه می‌شود.

سرمایه‌ی جدید جذب‌شده، در استارتاپ تاس به‌منظور بهبود فناوری‌های موجود و جذب مشتریان جدید هزینه خواهد شد. به‌علاوه، برنامه‌های همکاری با سازمان‌های مالی بیشتر به‌منظور توسعه‌ی بازه‌ی خدمات نیز جزو برنامه‌های مدیران این استارتاپ است. قطعا توسعه‌ی بازار به استارتاپ کره‌ای کمک خواهد کرد تا در فضای شدیدا رقابتی خدمات مالی، حضور جدی داشته باشد. از رقیبان استارتاپ Toss می‌توان به KakaoPay اشاره کرد که غولی همچون 

علی‌بابا را در فهرست سرمایه‌گذاران و پشتیبانان خود دارد.

ارائه‌ی همزمان و یکپارچه‌ی خدمات مالی در یک سرویس، روندی است که اکثرا در اروپا مشاهده می‌شود. به‌هرحال، به‌نظر می‌رسد مدل مذکور در حال توسعه به دیگر مناطق جغرافیایی جهان هم باشد. تاس تصمیم دارد تا خدمات خود را در داخل کره‌ جنوبی توسعه دهد اما مناطقی پرظرفیت همچون جنوب شرق آسیا (خصوصا ویتنام) را نیز در برنامه‌ریزی‌های استراتژیک خود لحاظ می‌کند.

سرمایه‌ی آمریکایی که به شرکت‌های فین تک کره‌جنوبی سرازیر می‌شود، در توسعه و تکامل ایستم مذکور در کشور کمک خواهد کرد. اگرچه کره‌ جنوبی موفق به معرفی اولین یونیکورن خود در حوزه‌ی فین‌تک شد اما هنوز پشت سر رقبایی همچون هند و 

چین حرکت می‌کند. به‌هرحال به‌نظر می‌رسد با افزایش علاقه‌ی شرکت‌های بزرگ بین‌المللی در حوزه‌ی فین تک کره‌ جنوبی، اعتماد‌به‌نفس لازم برای توسعه‌ی هرچه بهتر این حوزه در آن‌ها ایجاد شده است.

زمانی که 

اختراعی کرده‌­­­اید یا درحال‌مذاکره با شرکت بزرگی درباره‌ی تجاری‌سازی 

فناوری خود هستید یا ایده‌ی 

استارتاپی دارید، به‌ناچار باید اطلاعاتی درباره‌ی اختراع و فناوری یا هر نوع اطلاعات دیگری به طرف مقابل ارائه دهید. درنتیجه‌ی این اقدام ممکن است تمام یا بخشی از اطلاعاتتان فاش شود و آنچه در پی کسب آن بودید، از بین رود. به‌منظور جلوگیری از این اتفاق، ازطریق قرارداد طرف یا طرفین مقابل را به رازداری و عدم‌افشا‌ی اطلاعات می‌­توان متعهد کرد.

قرارداد عدم‌افشا (Non Disclosure) یا قرارداد رازداری توافقی است که یکی از طرفین یا هر دو طرف متعهد می­‌شوند اطلاعات معینی را محرمانه نگاه دارند و آن را افشا نکند. همان‌طورکه اشاره شد، این تعهد می‌تواند دوطرفه یا یک‌طرفه باشد. درادامه، مشخصات و اامات این قرارداد را تشریح خواهیم کرد.

معنا و محدوده‌ی اطلاعات

هرگونه اطلاعات یا داده‌ی باارزشی مشمول این اطلاعات خواهد بود­ که به یکی از طرفین قرارداد متعلق باشد و به‌طور عمومی فاش نشده و دراختیار عموم قرار نگرفته است. در قرارداد باید به‌صراحت قید شود چه نوع اطلاعاتی موضوع قرارداد است و از ذکر عبارات کلی پرهیز شود. این اطلاعات به‌طور معمول برای محافظت از مالکیت‌­های فکری منعقد می­‌شود؛ اما به‌صورت کلی ممکن است یکی از موضوعات زیر باشد:

• هرگونه اطلاعات علمی و فنی، اسرار تجاری، اطلاعات مربوط‌به اختراعات، طراحی‌­ها، فرایندها و فراورده­‌هایی که واجد شرایط اختراع نباشند؛
• فناوری­‌های نوین یا روش بهبود فناوری؛
• هرگونه مفهوم و گزارشی که محتوای ویژه‌­ای داشته باشد؛ مانند چارت­‌ها و نمودارها؛
• دانش فنی (Know How) و محصولات درحال‌ساخت و توصیف‌­ها؛
• اطلاعات مربوط به نرم­‌افزارهای رایانه‌­ای، برنامه‌ی رایانه‌­ای، کد منبع، کد مقصد و پایگاه‌­های داده (دیتابیس)؛
• استراتژی­‌های 

  کسب‌­وکار و ایده‌ی استارتاپ.

چه اطلاعاتی را نمی‌­توان ازطریق قرارداد عدم‌افشا حمایت کرد؟

• هرگونه اطلاعاتی که دریافت­‌کننده ازلحاظ قانونی به استفاده از آن مجاز باشد. برای مثال، ازطریق قرارداد لیسانس (مجوز بهره‌­برداری) به استفاده از آن اطلاعات مجاز باشد؛
• اطلاعات را ازطریق شخص ثالث یا شخصا و به‌صورت قانونی کسب کرده باشد. برای نمونه، اسرار تجاری موجود در محصولی را با مهندسی مع به‌دست آورده باشد. البته، اثبات این امر می‌­تواند دشوار به‌نظر برسد؛
• اطلاعات را پیش‌تر عموم شناخته باشند. برای مثال، فرمولی که اکنون نیز شناسایی شده و از آن استفاده می­‌شود؛
• ازلحاظ قانونی آن اطلاعات می‌بایست افشا شود. برای نمونه‌ی، ماده‌ی هفدهم قانون ثبت اختراعات و علائم تجاری و طرح­‌های صنعتی مصوب ۱۳۸۶ مقرر می­‌کند چنانچه منافع عمومی مانند امنیت ملی و تغذیه و بهداشت یا توسعه‌ی سایر بخش­‌های حیاتی اقتصادی کشور اقتضا کند، مخترع باید اختراع خود را در شرایط خاصی افشا کند (مجوز بهره‌‌برداری اجباری از اختراع).

طرفین قرارداد

به‌طور کلی، در هر رابطه‌ای که افشای اطلاعات ممکن است به شخص حقیقی یا حقوقی مشخصی آسیب برساند، انعقاد قرارداد عدم‌افشا منطقی به‌نظر می‌رسد. به‌طور معمول در روابطی ازاین‌دست به انعقاد این قرارداد منجر می­‌شوند:

• میان دو کسب‌­وکار
• میان کارمند و کارفرما
• در قراردادهای فروش اسرار تجاری
• در قراردادهای واگذاری
• در قراردادهای تأمین منابع مالی
• در قراردادهای سرمایه­‌گذاری
• با کارآموزانی که قرار است وارد مجموعه شوند

هدف و نحوه‌ی استفاده از اطلاعات

طرفین قرارداد باید به‌طور صریح توافق کنند هدف و نحوه‌ی استفاده از قرارداد چگونه است. برای مثال، اگر اطلاعات، فناوری یا نرم‌­افزاری خاصی است، باید نحوه‌ی تجاری­‌سازی یا استفاده‌ی دریافت‌­کننده مشخص شود یا استفاده­‌کنندگان از اطلاعات شامل چه کسانی می­‌شوند. برای نمونه، شعب دیگر شرکت نیز می‌­توانند از آن اطلاعات استفاده کنند یا خیر. درخصوص هدف استفاده از اطلاعات نیز نباید ابهامی وجود داشته باشد.

زمان

زمان تعهد به عدم‌افشا باید در قرارداد مشخص شود؛ چراکه مطابق ماده‌ی نهصدوپنجاه‌ونهم قانون مدنی نمی‌­توان فردی را برای همیشه به عدم‌افشای اطلاعات متعهد دانست (سلب حق باید به‌صورت جزئی باشد). همچنین، این زمان نباید بسیار طولانی باشد. برای مثال، نمی‌­توان ازطریق این قرارداد فردی را برای مدت بیست سال به عدم‌افشای اطلاعات متعهد دانست. این زمان باید متعارف باشد (دو یا سه سال یا در بعضی موارد بیشتر). مدت زمان باید باتوجه‌به ماهیت اطلاعات مشخص شود.

مستند قانونی

واضح است قرارداد عدم‌افشا، مانند اجاره یا وکالت، یکی از عقود معین در قانون مدنی نیست؛ اما براساس ماده‌ی دهم قانون مدنی، می­‌توان این قرارداد را با رعایت سایر اامات قانونی منعقد کرد. ماده‌ی دهم قانون مدنی می‌گوید قراردادهای خصوصی دربرابر کسانی که آن را منعقد کرده‌­اند، در صورتی نافذ است که مخالف صریح قانون نباشد.

تفسیر محدوده‌ی افشای اطلاعات

افشای اطلاعات درمعنای عام تفسیر می­‌شود؛ بنابراین، افشای اطلاعات اصلاح‌شده یا تغییریافته نیز موجب مسئولیت خواهد بود. به‌طور کلی، هر شکلی از افشای اطلاعات موضوع قرارداد موجب مسئولیت است. به‌عنوان مثال، چنانچه مدیر شرکتی به عدم‌افشای اطلاعات متعهد شود؛ ولی یکی از کارمندان مجموعه‌اش به‌دلیل تقصیر مدیر، اطلاعات را افشا کند، این اقدام می­‌تواند نقض تعهد درنظر گرفته شود.

جبران خسارت

درصورتی‌که دریافت­‌کننده‌ی اطلاعات علی‌رغم تعهد آن را افشا کند، طرف مقابل می­‌تواند در دادگاه علیه او طرح دعوا کند. دادگاه پس از بررسی و کسب نظر از کارشناسان مرتبط، میزان خسارت را تعیین می­‌کند. افزون‌براین، طرفین می­‌توانند از قبل در قرارداد خود درباره‌ی میزان و مبلغ جبران خسارت توافق کنند (وجه التزام).

جمع‌­بندی

چنانچه اطلاعات مهمی دارید و می‌خواهید آن را با شخص دیگری به‌دلایل مختلف به اشتراک بگذارید، قرارداد عدم‌افشا می‌­تواند شما را به مقصود برساند. درحال‌حاضر در کشور ما، این اقدام کمی نامأنوس به‌نظر می­‌رسد؛ اما باید آن را تاحدزیادی وافی به مقصود دانست. نکته‌ی پایانی این است اگرچه قرارداد عدم‌افشا موجب می­‌شود دریافت­‌کننده‌ی اطلاعات به عدم‌افشا متعهد شود، از همکاری با رقبا در تحصیل قانونی اطلاعات مانع نمی‌­شود.

سال ۲۰۰۹، سال خوبی برای استارتاپ‌ها بود. در این سال ۲۰ شرکت ازجمله 

اوبر، 

اسلک، 

پینترست و آپرون، بیش از یک میلیارد دلار ارزش‌گذاری شدند. می‌توان به این نکته اشاره کرد که همه‌ی این شرکت‌ها، ‌جذب سرمایه‌ی خوبی داشتند و همگی از سیلی‌ولی طلوع کرده بودند. اما اگر با نگاه به این ویژگی‌های مشترک استنتاج کنید که علت اصلی 

موفقیت آن‌ها، فنّاوری‌های پیشرفته، پلتفرم‌های دیجیتال و پایگاه مشتریان متکی بر بومیان دیجیتال بوده است، اشتباه می‌کنید.

بله؛ این شرکت‌ها از فناوری‌ها، پلتفرم‌ها و دموگرافیک‌های عالی بهره می‌بردند. اما راز موفقیت آن‌ها، مسئله‌ای بسیار روتین و غیرهیجانی است. همه‌ی این شرکت‌ها موفق شدند نیازهای واقعی مشتریان را (که به یک راه‌حل واقعی نیاز داشت) برآورده کنند. زمانی‌که از نیاز واقعی مشتی صحبت می‌کنیم، یعنی یک مشکل اساسی در یک موقعیت خاص، که مستم راه‌حل عملی است. به‌عبارت‌دیگر، همه‌ی این شرکت‌ها، مدل کسب‌وکار فوق‌العاده‌ای داشتند.

هر شرکتی که در حوزه‌ی عملیات خود به موفقیت می‌رسد، صرف‌نظر از اینکه از این موضوع آگاهی داشته باشد یا خیر، موفقیت خود را به یک مدل کسب‌وکار خوب مدیون است. سال ۲۰۰۸، یعنی پیش از اینکه شرکت‌های مذکور تأسیس‌شده باشند، مارک دبیلو جانسون در یکی از مقالات نشریه‌ی کسب‌وکار هاروارد، به نکته‌ای اشاره کرد که هنوز هم پس از ۱۰ سال، کاملاً صادق است. هرچند حالا، مباحثات کسب‌وکار عمدتاً روی تحول و گذار دیجیتالی متمرکزند. نظریه‌ی جانسون این بود که یک پلتفرم دیجیتال یا یک راهکار دیجیتال می‌تواند آغازگر دوران رشد تحول‌گرا باشد. اما زمانی‌که شما کاپوت شرکت را بالا می‌زنید تا علت اصلی رشد مداوم آن را ببینید، متوجه می‌شوید که موتور تحولات مثبت، همان مدل کسب‌وکار شرکت است.»

جانسون در مقاله‌ی خود، به توضیح چهار عنصر هم‌بسته پرداخته بود که درکنار یکدیگر، هم برای مشتریان و هم برای کسب‌وکار ارزش‌آفرینی بالایی خواهند داشت:

گزاره‌ی ارزش مشتری یا CPV: راهی برای کمک به مشتریان و رفع نیاز آن‌ها، یا به‌عبارت‌دیگر، چیزی که به مشتریان کمک می‌کند کاری را انجام دهند. هرچه این کار (یا نیاز) از اهمیت بیشتری برخوردار باشد، رضایت کاربران از تلاش سایر شرکت‌های رقیب کمتر می‌شود. به‌علاوه، هرچه راهکار شما ارزان‌تر و بهتر از راهکارهای موجود باشد، CPV قوی‌تری دارید.

فرمول سودآوری: به این مفهوم که ارزش‌آفرینی محصولات یا خدمات شما برای مشتریان، چه ارزشی برای کسب‌وکار خودتان ایجاد می‌کند. فرمول سود، از چهار عنصر حیاتی تشکیل‌ شده است: درآمد، ساختار هزینه، سود نهایی و شتاب منابع. بهترین راه برای ایجاد یک فرمول سود، این است که رو به عقب کار کنیم. یعنی کار خود را با هدف پایین آوردن هزینه‌های تجاری، از قیمت آغاز کنیم. چراکه تولید CVP، مسلماً به هزینه‌های تولیدی بستگی خواهد داشت. پس‌ازآن می‌توانیم ساختار هزینه‌ها و دیگر عوامل را تعیین کنیم. از طرف دیگر، کسب‌وکارهایی که به‌شدت از سایرین متمایز هستند، می‌توانند روند خود را با ساختار هزینه‌های موردنیاز و درآمد و هزینه‌ی نهایی شروع کنند و نهایتاً به قیمت مطلوب خود برسند.

منابع کلیدی: دارایی‌هایی که برای ارائه‌ی CPV به مشتریان و حفظ سودآوری ضروری هستند. در اغلب کسب‌وکارها، منابع کلیدی عبارت‌اند از کارمندان (نیروی کار)، فناوری، محصولات، امکانات، تجهیزات، کانال‌ها و برند.

فرایندهای کلیدی: مجموعه‌ای از قابلیت‌های عملیاتی و مدیریتی که به یک شرکت اجازه می‌دهند ارزشی را به‌طور تکرارپذیر و مقیاس‌پذیر، عرضه کند. در اغلب کسب‌وکارها فرایندهای کلیدی عبارت‌اند از تولید کردن، بودجه‌بندی، برنامه‌ریزی، فروش و بازاریابی و خدمات مشتریان.

مدل‌های کسب‌وکار موفق، از یک CVP فوق‌العاده قوی و یک سیستم مقیاس‌پذیر و باثبات برخوردارند که در این سیستم، تمامی عناصر به‌صورت یکپارچه درکنار یکدیگر تکمیل می‌شوند. گرچه این چهارچوب ساده به نظر می‌رسد، اما قدرت آن در وابستگی متقابل و پیچیده‌ی اجزای آن است. هر تغییر کوچک در یکی از اجرای سیستم، روی سایر اجزا و همچنین روی کل سیستم تأثیر می‌گذارد.

شرکت‌های بالغ، معمولاً مشتاقانه و با دیده‌ی تحسین به استارتاپ‌های موفقی مانند استارتاپ‌های سال ۲۰۰۹، که در کلاس یونیکورن‌ها قرار می‌گیرند، نگاه می‌کنند. این شرکت‌ها سؤال مهمی را پیش روی خود می‌بینند: آیا آن‌ها می‌توانند با اضافه کردن یک مؤلفه‌ی دیجیتال به مدل کسب‌وکار موجود خود، بهره‌وری آن را بالاتر ببرند؟ همان‌طور که با اضافه شدن یک موتور مخصوص به قایق‌ها، سرعت آن‌ها بسیار بالاتر می‌رود. مسئله این است که علت موفقیت این استارتاپ‌ها، حسن توجه آن‌ها به فناوری‌های دیجیتال نبود. آنچه که باعث شد سرمایه‌گذاران، قدرت سودآوری و درآمدزایی و مقیاس‌پذیری این کسب‌وکارها را باور کنند، گزاره‌ی ارزش قدرتمندی بود که به مشتریان ارائه می‌دادند. به نام‌هایی که در ابتدای مطلب مثال زدیم، مجدداً فکر کنید. اوبر، مشتریان می‌توانند با تلفن همراه خود، یک خودروی سواری را فرا بخوانند (اتومبیلی با یک راننده‌ی آزادکار، که هزینه‌های کار خود را می‌پردازد.) اسلک، یک سیستم پیام‌رسان فوری که امکان همکاری و مشارکت در 

محیط کاررا فراهم می‌کند. پینترست، یک رسانه‌ی اجتماعی که به کاربران اجازه می‌دهد علایق خود را به‌صورت بصری به اشتراک بگذارند (و در آن تبلیغ‌کنندگان، حامی مالی محتوا هستند و هزینه‌ی داده‌های مشتریان را می‌پردازند.)

برای درک تحولات یک مدل کسب‌وکار مبتنی بر عناصر دیجیتال، پیتزا دومینو را در نظر بگیرید که از سال ۲۰۱۰ تاکنون، تغییرات گسترده‌ای را تجربه کرده است. زمانی‌که وبسایت فوربز، به تحلیل موردی شرکت پیتزا دومینو پرداخت، عنوان قابل‌توجهی را برای 

گزارش خود انتخاب کرد: تحولات دیجیتال، چگونه به ارزش‌آفرینی کسب‌وکار منجر می‌شود». این موضوع که دومینو، تحت تأثیر تحولات دیجیتالی قرار گرفته است، قابل‌انکار نیست. سرمایه‌گذاری که در سال ۲۰۰۸، بخشی از سهام این شرکت را به مبلغ هزار دلار خریداری کرده بود (یعنی همان زمانی‌که این شرکت در آستانه‌ی ورشکستگی بود)، حالا می‌تواند سهام خود را به مبلغی بیش از ۸۰ هزار دلار به فروش برساند. در مقام مقایسه، هزار دلار از سهام Chipotle که در همان سال خریداری‌ شده بود، در روزهای اوج این شرکت در سال ۲۰۱۵، به مبلغ پنج هزار دلار فروخته شد.

در جلسات ابتدایی آموزش جاوا اسکریپت با استرینگ‌ها و نحوه نوشتن آن‌ها آشنا شدیم. اما اگر بخواهید در یک متغیر استرینگی تغییری ایجاد کنید یا کلمه خاصی را از یک استرینگ جدا کنید، چه کاری باید انجام دهید؟ در این جلسه به بررسی چنین موضوعاتی می‌پردازیم. با 

زومیت همراه شوید.

پیدا کردن مکان یک کلمه در یک جمله:

فرض کنید که در یک متن، دنبال لغت خاصی هستید و می‌خواهید اولین جایی که این لغت ظاهر شده است را ببینید. برای این کار یک متد بسیار ساده به نام indexOf() وجود دارد.

تنها کافی است تا بعد از متغیر استرینگ این متد را به کار ببرید.

در مثال زیر ابتدا متن خود را در متغیر str ذخیره کرده‌ایم و سپس با متد indexOf شماره و شماره‌ای که این لغت در آن ذخیره شده است را پیدا کرده‌ایم.

var str = "Please locate where 'locate' occurs!";

var pos = str.indexOf(locate");

اگر بخواهیم آخرین نقطه‌ای که این کلمه استفاده شده است را پیدا کنیم نیز از متد lastIndexOf(locate"); استفاده می‌کنیم.

در صورتی که متن مورد نظرمان پیدا نشود، عدد -۱ به عنوان پاسخ بازگردانده خواهد شد.

دقت کنید که خروجی متد indexOf عدد است! مثلا در این متد، عدد ۷ به عنوان خروجی بازگردانده خواهد شد. یعنی هفتمین کلمه (با احتساب اسپیس‌ها) بازگردانده خواهد شد.

جدا کردن یک تکه از متن:

گاهی می‌خواهیم یک تکه از متن را جدا کنیم! این کار از طریق متد indexOf که تاکنون آموخته‌ایم، امکان‌پذیر نیست. این متدها فقط محل وجود یک متن را بررسی می‌کنند. برای تکه تکه کردن متن و به دست آوردن یک بخش از آن از سه متد زیر استفاده می‌شود.

slice(start, end)

substring(start, end)

substr(start, length)

در متد slice نقطه شروع کلمه را به عنوان پارامتر اول و نقطه پایان کلمه را به عنوان پارامتر دوم می‌نویسیم.

برای مثال فرض کنید که یک جمله استرینگی به صورت متغیر str داریم. حالا می‌خواهیم کلمه Banana را از این استرینگ جدا کنیم. برای این کار می‌توانیم از متد slice استفاده کنیم. این متد همانطور که گفتیم محل اولین کلمه و آخرین کلمه را می‌گیرد و هر چه در بین این دو عدد وجود دارد را به ما خروجی می‌دهد.

var str = "Apple, Banana, Kiwi";

var res = str.slice(7, 13);

مثلا اگر شروع حرف ما در جمله بالا B باشد،‌کلمه B به عنوان ششمین کلمه (با احتساب صفر) در این استرینگ است. حرف آخر کلمه مورد نظر ما نیز a است که حرف یازدهم از کل استرینگ محسوب می‌شود. پس متغیر اول شش و متغیر دوم ۱۲ است! حالا این دو متغیر را در متد اسلایس می‌نویسیم و در خروجی متن مورد نظرمان را دریافت می‌کنیم!

توجه داشته باشید می‌توانید جستجو برای بریدن کلمات از جمله را از آخر یک استرینگ نیز شروع کنید.برای این‌کار  تنها کافی است تا به جای عدد مثبت در پارامترها، عدد منفی وارد کنید! مشاهده می‌کنید که جستجو از کلمه آخر به اول آغاز می‌شود.

var str = "Apple, Banana, Kiwi";

var res = str.slice(-12, -6);

نکته: اگر در متد slice، تنها یک عدد اول را بنویسیم، تمام استرینگ بعد از این کلمه جدا خواهد شد. برای مثال:

var str = "hello, mohammad hossein";

var finalResponse = str.slice(7);

alert(finalResponse) // خروجی تمامی کلمات داخل استرینگ بعد از  hello خواهد بود

متد substring() 

این متد مشابه دقیقا متد اسلایس عمل می‌کند. تنها باید توجه کنید که مقادیر منفی نمی‌توانید به عنوان پارامتر بدان بدهید. این بدین معناست که نمی‌توانید جستجو را از انتهای استرینگ‌ها آغاز کنید.

متد ()substr

این متد هم مانند متدهای قبلی عمل می‌کند! منتها پارامتر دومی که می‌گیرد عدد و مکان آخرین لغت مورد نظر نیست بلکه تعداد کلماتی است که بعد از پارامتر اول شمرده می‌شود! 

var str = "Apple, Banana, Kiwi";

var res = str.substr(7, 6);

خروجی باز هم کلمه Banana خواهد بود که در واقع ۶ کلمه بعد از شروع جستجو (کلمه شماره هفتم یعنی کلمه b در لغت banana) است. 

همچنین اگر بخواهیم کل استرینگ بعد از پارامتر اول را جدا کنیم، تنها کافی است تا عدد دوم را خالی بگذاریم. بدین ترتیب کل جمله بعد از آن جدا می‌‌شود.

جایگزین کردن یک کلمه یا متن در استرینگ؛

اگر بخواهید بخشی از یک متن را عوض کنید و متن دیگری بنویسید متد replace کارگشای شما است.

str = "Please visit Microsoft!";

var replacedSentese = str.replace("Microsoft", "W3Schools");

در این متد، پارامتر اول چیزی است که می‌خواهیم عوض شود و پارامتر دوم چیزی است که می‌خواهیم جایگزین پارامتر اول شود! به همین سادگی!

تبدیل همه متن به حروف بزرگ یا حروف کوچک:

یک متد دیگر متن‌ها در جاوا اسکریپت، تبدیل تمامی حروف به حروف بزرگ یا برعکس است! متد انجام این کار نیز به سادگی انجام می‌شود؛ تنها کافی است بعد از متغیر حاوی متن دستور نقطه toLowerCase() برای تبدیل همه حروف به حروف کوچک یا  toUpperCase() برای تبدیل همه حروف به حرف بزرگ استفاده کنید.

var text1 = "Hello World!";       // String

var text2 = text1.toUpperCase();  // text2 is text1 converted to upper

var text1 = "Hello World!";       // String

var text2 = text1.toLowerCase();  // text2 is text1 converted to lower

متد()concat

متد concat() برای چسباندن دو متن جدا از هم به یکدیگر استفاده می‌شود. برای استفاده از این متد باید دو استرینگ مجزا داشته باشیم. مثلا فرض کنیم دو استرینگ به صورت زیر داریم:

var name = "mohammad hosssein ";

var family = "malek!";

var nameAndFamily = name.concat(family);

در این متد، استرینگ نوشته شده به عنوان پارامتر concat (یعنی family) به انتهای استرینگی که متد concat را روی آن فراخوانی کرده‌ایم (یعنی name) می‌چسبد.

کامنت به تکه‌ای از کد گفته می‌شود که توسط مرورگر اجرا نمی‌شود. از کامنت برای قراردادن توضیحات، نکات یا هر چیزی که بعدا ممکن است بدان نیاز پیدا کنید استفاده می‌شود. دقت کنید که کامنت‌گذاری نکته بسیار مهمی است و باعث شفاف و خواناتر شدن کدها می‌شود. نکته مهم دیگر کامنت‌ها این است که می‌توانید با کمک آن‌ها تکه‌ای از کد که قصد اجرای آن را ندارید نیز کامنت کنید. بدین ترتیب آن تکه کد خوانده و اجرا نمی‌شود.

نحوه قرار دادن کامنت در جاوا اسکریپت: 

برای قرار دادن کامنتی که یک خط باشد، کافی است در ابتدای خط علامت // قرار دهید. هر چه در آن خط و قبل زدن اینتر نوشته شود، کامنت محسوب می‌شود و اجرا نخواهد شد.

اگر بخواهید چند خط پشت سر هم را کامنت کنید، باید در ابتدای محلی که می‌خواهید کامنت شود علامت */ و در انتهای آن علامت */ قرار دهید. بدین ترتیب هر چند خطی که بین این دو علامت نوشته شود خوانده و اجرا نخواهد شد.

مثال:

کامنت یک خطی با کمک */

/* this block is commented and won't do anything */

کامنت چند خطی با کمک */

/* این بلاک کد کامنت شده است

و هیچ گونه اتفاقی

در این قسمت رخ نخواهد داد */

کامنت یک خطی با کمک //

//کامنت در یک خط

کامنت چند خطی با کمک //

//مجموعه ای از 

//کامنت‌های

//یک خطی

در آخر باز هم توصیه می‌کنیم برای خواناتر شدن کد و درک بهتر آن توسط خودتان و دیگران، حتما در بین کدهایتان کامنت بگذارید و عملکرد و نکات مبهم آن را توضیح دهید.

تعریف بلاک کد:

بلاک کد در واقع مجموعه‌ای از جملات یک زبان برنامه‌نویسی است که در کنار هم، یک بلاک یا مجموعه را تشکیل می‌دهند. مثلا فانکشن‌ها و کارهایی که در داخل {} یک فانکشن نوشته می‌شود یک بلاک کد را تشکیل می‌دهند. 

{

StatementList

}

در مثال بالا هر چه بین دو علامت { نوشته شده است به‌عنوان بلاک کد شناخته می‌شود.

مفهوم بلاک در جاوا اسکریپت

یک مفهوم بسیار مهم دیگر در جاوا اسکریپت، مفهوم scope است. scope مشخص می‌کند که به متغیرها و اطلاعات یک بلاک کد، در کجا دسترسی داریم و می‌توانیم استفاده کنیم. در ادامه به این موضوع به‌صورت عمیق‌تر خواهیم پرداخت.

به‌طور کلی اولین نکته این است که جاوا اسکریپت کدها را از بالا به پایین می‌خواند. پس نمی‌توانید تکه کدی را که هنوز ننوشته‌اید در پایین صفحه استفاده کنید. مثلا اگر می‌خواهید یک فانکشن یا هر متغیر دیگری را در صفحه صدا بزنید، باید ابتدا آن‌ را در بالاتر تعریف کنید و در پایین‌تر صدا بزنید؛ نه اینکه در بالاتر صدا بزنید و در خط بعدی آن را تعریف کنید.

اهمیت بلاک در تعریف متغیرها:

متغیرها در جاوا اسکریپت به دو دسته تقسیم می‌شوند: متغیرهای عمومی و Global. در واقع زمانی که یک متغیر را درون یک فانکشن تعریف می‌کنید، تفاوت بسیار زیادی دارد تا آن را بیرون یک فانکشن تعریف کنید. 

متغیرهای عمومی:

زمانی که یک متغیر در خارج بلاک کد تعریف می‌شود، به آن متغیر عمومی می‌گوییم.  به متغیر عمومی همه جا دسترسی داریم و می‌توانیم همه جا آن را صدا بزنیم یا تغییر بدهیم.

متغیرهای محلی:

متغیرهای محلی در داخل یک بلاک کد تعریف می‌شوند. در واقع زمانی که شروع و تعریف یک متغیر در داخل مثلا یک فانکشن باشد، این متغیر تنها درون آن فانکشن قابل تعریف و استفاده خواهد بود و بیرون آن نمی‌توانید از آن استفاده کنید. این موضوع خصوصا زمانی که تعداد متغیرها زیاد می‌شود و نمی‌خواهید برای هر کار کوچکی یک متغیر عمومی تعریف کنید استفاده می‌شود.

var globalVariable;

function changeMe(){

     var localVaribale = "i am local to this function";

      globalVariable = "i am global varibable"

اگر localVaribale را در داخل فانکشن صدا بزنیم بدان دسترسی خواهیم داشت چون این متغیر تنها وابسته و قابل استفاده در همین فانکشن خواهد بود//

}

در این مثال زمانی که localVaribale را در داخل فانکشن تعریف کنیم، تنها درون این فانکشن بدان دسترسی داریم. پس اگر خارج فانکشن آن را صدا بزنیم دیگر نمی‌توانیم آن را استفاده کنیم و ارور undefined خواهیم گرفت. 

ولی متغیر عمومی globalVariable که در خارج فانکشن و بلاک کد فانکشن تعریف شده است، در داخل و بیرون فانکشن بدان دسترسی خواهیم داشت. برای تعریف یک متغیر گلوبال و عمومی، کافی است آن را خارج هر گونه بلاک کد قرار دهید تا همه جا بدان دسترسی داشته باشید. 

برای مثال اگر در ادامه و خارج فانکشن بخواهیم این دو متغیر را نمایش دهیم، متغیر گلوبال درست نمایش داده خواهد شد.

alert(globalVariable) //نتیجه درست برخواهد گشت

alert(localVaribale) // این متغیر ناشناخته خواهد بود 

همچنین هر بلاک کد (هر چه بین دو آکولاد نوشته می‌شود یک بلاک کد است) دارای اسکوپ اختصاصی خود است. یعنی اگر متغیری را درون یک فانکشن تعریف کرده باشید بیرون فانکشن نمی‌توانید آن را استفاده کنید. برای استفاده و تغییر یک متغیر درون فانکشن و دسترسی به آن بیرون فانکشن باید آن را بیرون فانکشن تعریف کنید. بدین ترتیب متغیر شما گلوبال یا عمومی می‌شود و وقتی درون فانکشن استفاده شود مشکلی ندارد. حتی مقدار آن بعد از اجرای فانکشن نیز تغییر می‌کند و مشکلی از بابت تغییر آن در فانکشن نیست.

چه موقع از متغیرهای محلی استفاده می‌کنیم؟ 

فرض کنید که ۱۰ فانکشن دارید که در هر کدام از آن‌ها به یک متغیر جداگانه نیاز دارید که مثلا قیمت نهایی را حساب کند! اگر تمام متغیرهای قیمت نهایی را بخواهید گلوبال تعریف کنید، باید به تعداد فانکشن‌ها متغیرهای گلوبال تعریف کنید. همچنین هر بار که فانکشن صدا زده می‌شود، مقدار متغیر گلوبال شما با مقدار جدید عوض می‌شود. اما اگر متغیر شما به‌صورت محلی در داخل فانکشن تعریف شود، فقط در همان فانکشن در دسترس خواهد بود و دیگر ناچار نیستید متغیرهای جداگانه برای هر فانکشن تعریف شود. همچنین از عدم تداخل متغیرها و قاطی شدن مقدارها در فانکشن‌های مختلف نیز خیالتان راحت خواهد بود.

بهترین ویرایشگر کد، بهترین دوست برنامه‌نویس است. پیشرفت روزافزون صنعت تکنولوژی و سرعت تحولات آن در سال‌های اخیر شگفتی‌های زیادی را خلق کرده و با رشد هوش مصنوعی و عرضه‌ی انواع دستگاه‌‌های هوشمند بسیاری از رؤیاهای انسان تحقق‌یافته است. برای ساختن و پرداختن به بسیاری از ایده‌ها دیگر نیاز به فعالیت‌های مشقت‌بار و پیچیده نیست. با تهیه مقداری لوازم مکانیکی و بردهای دیجیتال و کمی سررشته از مکانیک و الکترونیک هرکسی در خانه می‌تواند ابداعات جالبی در زندگی خود داشته باشد؛ اما جان‌مایه تحقق این تخیلات در زندگی روزمره ما، دانشی به نام برنامه‌نویسی است.

حالا هرکسی می‌تواند با صرف کمی وقت و تدبیر برنامه‌هایی هرچند ساده طراحی کند. آن‌ها را با قطعات و بردهای آماده همراه کند و به این قطعات جان ببخشد. هرچند اگر بخواهد می‌تواند در نوشتن این کدها چنان تبحر پیدا کند که آن را تبدیل به یک شغل دائم و پردرآمد کند. سرعت پیشرفت تکنولوژی برای برنامه نویسان حرفه‌ای هم می‌طلبد که با سرعت و دقت بیشتری کدهای جادویی خود را خلق کنند تا در بازار پررقابت فناوری برگ برنده‌ای داشته باشند. اهمیت این موضوع باعث رونق بسیار، در بازار و صنعت طراحی زبان‌های سطح بالا شده است.

نقطه مشترک این علاقه‌مندان و آن فداییان برنامه‌نویسی، ابزاری است به نام ادیتور یا ویرایشگر‌ متن. ادیتور ها هستند که باقدرت و سرعت و هوشمندی خود دستورات و ایده‌های برنامه نویسان را تبدیل به کدهای تمیز و مرتبی می‌کنند که کارآمد و باارزش هستند. آن‌ها مبتدیان را راهنمایی می‌کنند و حرفه‌ای‌ها را یاری می‌بخشند که با اطمینان و سرعت بیشتری کدهای خود را وارد کنند.

ادیتور ها در همان گام اول با همه برنامه‌نویس‌ها همراه می‌شوند ولی تنها برنامه نویسان حرفه‌ای هستند که می‌دانند بودن یا نبودن یک سمبل مانند; در انتهای یک کد چقدر مسئله بزرگی است. حال گشتن و نیافتن این مسئله، در میان هزاران خط کد می‌تواند عمر کیبورد و مانیتور را زیر مشت و لگد برنامه‌نویس، کوتاه کند. ادیتور های قدرتمند همچون خدمتگزارانی مهربان در کنار این مردان خشمگین هستند تا به آن‌ها کمک کنند هرگز دچار چنین مشکلاتی نشوند، ایده‌ای ناب خود را بیرون بریزند شکوه زندگی یک برنامه‌نویس را تجربه کنند.

زبان برنامه‌نویسی و زبان نشانه‌گذاری

زبان‌های برنامه‌نویسی آن دسته از زبان‌هایی هستند که برنامه نویسان به‌وسیله آن‌ها الگوریتم‌های خود را برای ماشین قابل‌فهم می‌کنند. زبان‌های مطرح مانند جاوا یا زبان سی پلاس پلاس از این دسته هستند. زبان‌های نشانه‌گذاری Markup Language آن دسته از زبان‌های هستند که متن و نشانه‌های معنی‌دار را باهم ترکیب می‌کنند و در آن‌ها الگوریتمی دیده نمی‌شود، مانند زبان ‌HTML یا XML.

ویرایشگر متن و محیط یکپارچه توسعه نرم‌افزار

ویرایشگر متن یا ادیتور کد نرم‌افزارهایی هستند که برای ویراستاری متون و کدهای زبان‌های برنامه‌نویسی با توجه به شیوه‌نامه یا نحو زبان (Syntax) استفاده می‌شوند؛ لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی در ویندوز و مک در مورد آن‌ها است. از آن‌سو نرم‌افزارهای محیط یکپارچه توسعه نرم‌افزار (Integrated Development Environment) از قدرت و توانمندی بیشتری برخوردار است. از امکانات مهم 

IDE می‌توان به ویرایشگری کدها، کامپایل کردن و دیباگ کردن برنامه‌ها اشاره کرد. وجه دیگر این نوع نرم‌افزارها رابط کاربری گرافیکی، برای سهولت در برنامه‌نویسی است. 

ویژوال استودیو (Microsoft Visual Studio) و 

اکلیپس (Eclipse) از دسته IDE مطرح هستند.

همیشه برای برنامه‌نویسی نیازی به استفاده‌ از IDE نیست. این کار را می‌توان با استفاده‌ از نرم‌افزارهای ساده؛ ولی قدرتمند مثل ویرایشگر کد انجام داد، همانند نوشتن برنامه‌ای برای یک برد اپن‌سورس مثل 

آردوینو (Arduino). همین نوع ویرایشگر کدها که در لیست بهترین ویرایشگر٬ها معرفی می‌شوند در طراحی خود این توانایی را دارند که با اضافه کردن پلاگین‌ها، مرزها را بشکنند و به برنامه‌های IDE نزدیک شوند. ویرایشگرهای کد به دلیل راحتی نرم‌افزار در نصب، اجرای روان، انعطاف‌پذیری، توانایی در ارتقاء و همچنین گستره پشتیبانی از زبان‌های مطرح در یک ادیتور متن سبک و کم‌حجم، امروزه بسیار موردتوجه هستند.

لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی برای مک و ویندوز

شناخت ادیتورها و امکانات آن‌ها، تجزیه‌ و تحلیل، سرعت، هوشمندی و انعطاف‌پذیری آن‌ها به شما کمک می‌کند، همانند یک تکاور زبده برای هر عملیات برنامه‌نویسی حتی بدون وجود IDE آماده ‌باشید. سبک بودن،‌ قابلیت نصب روی انواع سیستم‌عامل‌ها، حتی پرتابل بودن این ادیتورها از مزیت‌های تاکتیکی است که هر برنامه‌نویس حرفه‌ای به اهمیت آن اعتراف دارد و جویای حال و احوال لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی نیز خواهد بود.

۱. ویرایشگر نوت‌پد‌ پلاس پلاس(Notepad plus plus)

نوت پد پلاس پلاس قدرتمند و مملو از امکانات ریزودرشت برای سرعت بخشیدن به کارها با دقت بالاست. این ادیتور متن و ویرایشگر کد برنامه‌نویسی یک پسرعمو هم در ویندوز دارد. هرچند که با حضور ++Notepad در ویندوز کمتر کسی پای مجلس نوت‌پد قدیمی می‌نشیند. نوت‌پد پلاس پلاس رایگان و اپن‌سورس است. علاوه بر آن رابط کاربری خوبی هم دارد. یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این ادیتور، خاصیت تب ویرایشی (Tabbed Editing) است. شما می‌توانید هم‌زمان و به‌راحتی با چند فایل مختلف در یک پنجره کار کنید.

npp در ویرایش متون HTML بیشتر شهره است؛ ولی با کد نویسی در زبان‌های دیگر، هیچ‌گاه پشیمان نخواهید شد. نوت پد به‌صورت استاندارد کدهای شما در ‌ زبان‌های مختلف رنگی می‌کند تا بهتر و راحت‌تر آن‌ها را تشخیص دهید. اگر این کار شمارا راضی نمی‌کند، قابلیت سفارشی کردن هم در این ادیتور مهیا است. npp در حین کدنویسی، پا به پای شما با کدها همراه‌ است. علاوه بر اینکه به شما پیشنهادی برای تایپ سریع می‌دهد به‌محض واردکردن کدهای اشتباه براساس شیوه کدنویسی با برجسته کردن اشتباهات، چیزی کم نمی‌گذارد. نوت‌پد در هنگام نصب چند پلاگین کاربردی و مفید با خود به همراه دارد و البته می‌تواند از مخزن پلاگین در ادیتور به پلاگین‌های جدید نیز دسترسی داشته باشید. npp حقیقتا شایسته چنین جایگاهی، در لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی سال ۲۰۱۸ است.

ویژگی‌های برجسته:

• Notepad plus plus برای 

  ویندوز (Windows) ساخته‌شده است؛ اما علاقه‌مندان به آن می‌توانند در مک‌اواس ۱۰ (Mac OS X) و لینوکس (Linux) و یونیکس (Unix) هم آن را تجربه کنند.

• نوت‌پد پلاس پلاس نرم‌افزاری سبک است و به‌آسانی نصب می‌شود.
• پلاگین‌های زیادی را می‌شود به آن اضافه کرد و با ماکرونویسی می‌توانید از امکانات موجود هم فراتر بروید.
• از قابلیت Tabbed Editing پشتیبانی می‌کند.
• قابلیت ساخت بوک‌مارک Bookmark برای نشانه‌گذاری دارد.
• با دراگ و دراپ کردن فایل‌ها به محیط نرم‌افزار می‌توانید آن‌ها را باز کنید.
• پشتیبانی از قابلیت فول‌اسکرین
• هوشمندی در تشخیص صحت شیوه کدنویسی
• قابلیت یکپارچه‌سازی مداوم (Compiler Integration) در پروژه که با هر تغییر کد پروژه دوباره ‌Build می‌شود تا همه کدهای قبلی و جدید باهم هماهنگ باشند.
• پشتیبانی از قابلیت FTP
• توانایی چک کردن لغات و مقایسه فایل‌ها
• توانایی Code folding که باعث می‌شود کدها در بلوک‌هایی به‌صورت فشرده قرار بگیرند تا سرعت و مدیریت کدها بهتر شود.
• تنظیم منوی برنامه به زبان فارسی
• رایگان و متن‌باز است

نکاتی برای ارتقاء و بهبود:

• ویرایش فایل از طریق HTTP, SSH و WebDav به‌طور پیش‌فرض پشتیبانی نمی‌شود.
• برای نصب روی مک‌اواس ۱۰ نیاز به نرم‌افزار wine دارید که البته برای اجرای دیگر نرم‌افزراهای ویندوز روی مک و لینوکس نیز لازم است.

نتیجه:

تجربه این ویرایشگر در زبان‌های 

PHP،HTML،CSS و 

JavaScript فوق‌العاده جذاب است. کمتر ادیتور سورس کدی در لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی، دقت نوت‌پد++ در تذکر به اشتباهات کدنویسی را دارد و در بازه‌های زمانی کوتاه و به‌سرعت در حال ارتقاء امکانات ادیتوری خود است. 

۲. ویرایشگر سابلایم تکست (Sublime Text)

سابلایم تکست ادیتور دیگری از دسته سبک وزن‌ها باقدرت ویرایش بالا در لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی است. این ادیتور با سی++ و پایتون نوشته‌شده است. انعطاف‌پذیری بسیار خوبی در سفارشی کردن دارد و به برنامه‌نویس کمک می‌کند با سرعت و کارایی بالا کدنویسی کند. در سابلایم تکست با متدهای جالبی از ویرایش برمی‌خورید که در کمتر نرم‌افزار ویرایشی دیگر دیده می‌شود. اسنیپت‌ها (Snippets) بخش جذاب دیگری از تجربه کار در سابلایم تکست است. به‌عبارت‌دیگر سابلایم تکست به برنامه‌نویس این قابلیت را می‌دهد هر جا الگویی را دید حتی در ویرایش، از سابلایم بتواند برای اجرای سریع آن استفاده کند. این کار به قوی شدن فکر برنامه‌نویس کمک خوبی می‌کند و درعین‌حال باعث می‌شود مهاجرت به نرم‌افزارهای دیگر هم سخت شود. جعبه‌فرمان‌های (Command Palette) سابلایم، مثل یک خدمتکار مفید در اختیار شماست تا با کیبورد اکثر کارها را در Sublime Text مدیریت کنید. کار با کیبورد هم یکی از مهم‌ترین مهارت‌های یک برنامه‌نویس است. سابلایم تکست از نظر گرافیک صفحه کاربری و تم زمینه سیاه که محبوب برنامه نویسان است چیزی کم نمی‌گذارد و در لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی سال ۲۰۱۸ جایگاهی کمترین از این، برای آن منصفانه نیست.

ویژگی‌های برجسته:

• قابلیت ویرایش هوشمند هم‌زمان چند خط
• قابل‌استفاده در سیستم‌عامل‌های  Windows،  macOS،  Linux
• قابلیت چند سکویی
• قابلیت ارائه سریع لیست فایل موجود در یک فولدر و ورود به آن
• رابط کاربری محبوب
• انعطاف‌پذیری و سفارشی شدن بالا
• با نصب پلاگین توانایی پشتیبانی از فریمورک OpenFL و زبان برنامه‌نویسی  Haxe
• حمایت از توابع وردپرس
• تشخیص قدرتمند خطاهای زبان برنامه‌نویسی و برجسته کردن آن‌ها با نصب بسته مخصوص هر زبان

نکاتی برای ارتقاء و بهبود:

• حمایت کم از زبان‌های راست‌نویس
• حمایت کم در لینوکس
• رایگان فقط در حالت Trial
• تأکید شدید برای کار با کیبورد به مذاق همه شیرین نیست

نتیجه:

این ویرایشگر اعتیادآور است. این ویرایشگر یکی از بهترین‌ها برای زبان 

HTML و PHP است. هرچند ویرایشگرهای دیگر هم در این زمینه خوب کار می‌کنند؛ ولی سابلایم با خلاقیت‌هایش به  برنامه‌نویس در کدنویسی سمت کلاینت و سرور طعم دیگری دارد.

۳. ویرایشگر اتم (Atom)

اتم یک ویرایشگر متن ساده و راحت است. ازنظر ظاهری شبیه سابلایم تکست است ولی اغلب برنامه نویسان با آن بیشتر اخت می‌شوند و ارتباط بهتری برقرار می‌کنند. برای نصب قالب هم انتخاب‌های زیادی برای Atom وجود دارد. این ویرایشگر که با node.js طراحی‌شده چند سکویی و اپن‌سورس است. قابلیت ویژه اتم توانایی هک هسته آن توسط کاربران برای کارایی بیشتراست. اتم با بخش مدیریت پکیج خود به‌راحتی می‌تواند فراتر از ویرایشگر متن عمل کند. Atom توسط گیت‌هاب توسعه‌یافته است. این ‌یک مزیت عمده است چراکه گیت‌هاب باهدف افزایش کارایی و کارآمدی توسعه‌دهندگان خلق‌شده است و رزومه موفق آن نیازی به تائید ندارد. اتم در اتصال به گیت‌هاب نیز به‌خوبی عمل می‌کند. ویرایشگر سورس کد اتم در مجموعه ابزارهای خود یک جستجوگر فازی جذاب هم دارد که شیوه کارش ترکیب دو متد جستجوگر کلمات و غلط‌گیر املایی است، از همین رو به جستجوگر فازی معروف شده است.

ویژگی‌های برجسته:

• سادگی و جذابیت در طراحی  رابط کاربری
• پشتیبانی از جعبه‌فرمان همانند سابلایم‌ تکست
• ابزارهای ویژه برای توسعه
• مدیریت مجتمع برای پشتیبانی از پلاگین‌ها
• شیوه سفارشی‌سازی ساده و سهل در رابط کاربری
• جامعه فعال پشتیبانی در گیت‌هاب برای رفع مشکلات
• قابلیت چند سکویی
• تشخیص شیوه کدنویسی زبان‌های برنامه‌نویس مختلف
• رایگان و متن‌باز
• قابلیت جستجوی فازی

نکاتی برای ارتقاء و بهبود:

• در مقایسه با دیگر ویرایشگرهای متن کند است
• مدیریت سخت فایل‌های بزرگ

 نتیجه

اتم توسط توسعه‌دهنده‌ها برای توسعه‌دهنده‌ها ساخته‌شده است. وجود یک جامعه خوب و فعال که به پشتیبانی از این ویرایشگر مشغول هستند، یک مزیت استراتژیک بسیار خوب برای هر نرم‌افزاری است. این علاقه و تلاش به علت قابلیت اپن‌سورس عمیق و کامل این نرم‌افزار است که باعث شده در میان دیگر ویرایشگرها، درعین‌حال سادگی در لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی گردوخاکی به پا کند. چنانکه نام اتم به٬عنوان رقیبی تازه‌نفس، برای رقابت با IDE ها مطرح است. پس با اتم هرروز می‌توانید منتظر شنیدن خبرهای خوب و جالبی در مورد Atom و ابزارهای جدیدش باشید. 

۴. ویرایشگر کدا (Coda)

ویرایشگر Coda با بانک کد و قالب  پروپیمان خود، سرعت و بهره‌وری را برای کاربران یک‌کاسه کرده است. کار اصلی این ویرایشگر طراحی سایت است. با مجموعه امکانات پیاده‌سازی شده در کدا حتی برای مبتدیان نیز برنامه‌نویسی می‌تواند مفرح و درعین‌حال مفید و کارآمد باشد. ادیتور کدا، از سال ۲۰۰۷ به‌صورت یک ویرایشگر متن ساده وارد عرصه برنامه‌نویسی شد و امروز یکی از بهترین نرم‌افزارهای تکامل‌یافته در سیستم‌عامل مک به شمار می‌رود. شاید بتوان گفت نمونه قابل‌مقایسه آن در ویندوز نرم‌افزار Adobe dreamweaver است. در بخش‌های مختلف طراحی وب، از طراحی ظاهری  وب‌سایت گرفته تا پیاده‌سازی کدهای سمت سرور و حتی پشتیبانی از قابلیت FTP همگی در ویرایشگر کدا به‌خوبی کار می‌کنند که نتیجه آن محبوبیت بالای این ادیتور در لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی سال است.

وجود کتابخانه‌های غنی در نرم‌افزار Coda کار با آن را راحت و آسان کرده است. ویرایشگر کدا در بخش طراحی رابط کاربری سایت تا جایی پیشرفته که به‌صورت دراگ و دراپ می‌توانید اجزای سایت خود را طراحی کنید. این باعث شده که طیف گسترده‌ای از برنامه نویسان از مبتدی تا حرفه‌ای این نرم‌افزار را به‌عنوان انتخاب اول خود به همراه داشته باشند. البته کدا مخصوص سیستم‌عامل مک است و از ورژن OS X 10.7.5 به بعد قابل‌استفاده در آن است.

ویژگی‌های برجسته:

• استفاده از رابط کاربری انقلابی مک به نام Leopard
• تکمیل خودکار کدها
• ویرایش بلوکی و رنگ‌آمیزی کدها برحسب زبان
• قابلیت دراگ و دراپ برای ساخت اجزا وب‌سایت
• مدیریت FTP
• قابلیت سفارشی کردن رابط کاربری
• کتابخانه کد برای زبان‌های مختلف
• پشتیبانی از MySQL

نکاتی برای ارتقاء و بهبود:

• عدم پشتیبانی در دیگر سیستم‌ها به‌جز مک
• کرش کردن هرازگاهی در ارتباطات شبکه
• قیمت بالا در مقایسه نسبت به دیگر ویرایشگرها تنها هفت روز رایگان است و باید خریداری شود

نتیجه:

کدا در طراحی وب، کامل و خوب است. هر آنچه شما ابزار و کد بخواهید در آن یکجا جمع شده است. با توجه به قیمت و ویژگی‌های که دارد در مک و لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی جزو بهترین‌ها است. با نصب آن هیچ‌وقت هم از امکانات جدید و بروزرسانی های آن بی‌خبر نخواهید بود.

۵. ویرایشگر تکست میت (TextMate)

تکست میت یکی از دیگر ویرایشگرهای شهره در سیستم‌عامل مک است. البته بیشتر برای کار با برنامه‌نویسی در زبان روبی و فریمورک روبی آن ری استفاده می‌شود. در کل TextMate یک ویرایشگر عالی برای توسعه‌دهندگان زبان‌های مدرن برنامه‌نویسی است.

ویژگی‌های برجسته:

• قابلیت جستجو و جایگزینی
•  جعبه تاریخچه
• قابلیت انتخاب و تایپ  سریع ستونی در میان متون
• تکمیل خودکار کد
• پشتیبانی از بلوک‌بندی کدها
• مناسب برای پروژه‌های تیمی
• پشتیبانی بیش از ۵۰ زبان برنامه‌نویسی
• قابلیت رنگ‌آمیزی کدها
• پشتیبانی Xcode
• قابلیت کار با FTP
• رایگان
• قابلیت فرورفتگی خودکار در کدها 

نکاتی برای ارتقاء و بهبود:

• رابط کاربری نه‌چندان دل‌چسب
• پشتیبانی نکردن از قابلیت فول‌اسکرین
• تنها در سیستم‌عامل مک کار می‌کند

نتیجه:

جای تعجب نیست که در میان ادیتورهای ارزان در مک، این ادیتور بهترین گزینه باشد. شاید برای کسانی که در ویندوز ویرایشگرهای رایگان و قدرتمندی را می‌شناسند عجیب باشد؛ ولی معمولاً در مکینتاش هرچقدر پول بدهید، آش می‌خورید. این را هم فراموش نکنیم که تکست میت از برندگان جایزه طراحی اپل در سال ۲۰۰۶ بوده است پس شایسته حضور در لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی نیز هست. 

۶. ویرایشگر Text Wrangler

ویرایشگر ساده اما قدرتمند Text Wrangler که از بهترین ابزارها برای مدیریت یونیکس و سرور است. رابط کاربری هوشمند و مجموعه‌ای از ابزارهای قدرتمند برای ویرایش و جستجو متن و کدها است. این ویرایشگر با Xcod همکاری می‌کند و با پشتیبانی از AppleScript جایگاه خوبی برای خود در لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی دست‌وپا کرده است. فایل خروجی این نرم‌افزار را می‌توانید در استاندارد‌ یونی‌کد برای یونیکس و داس و مک تهیه کنید.

ویژگی‌های برجسته:

• عملکرد مطلوب در ویرایش فایل‌های بزرگ
• قابلیت استفاده از ماکرو و نصب پلاگین
• پشتیبانی از قابلیت FTP
• پشتیبانی از SSH برای ویرایش فایل از راه دور
• مقایسه هم‌زمان دو سند
• رنگ‌آمیزی بر اساس شیوه کدنویسی زبان‌های برنامه‌نویسی
• بلوک کردن  و خاصیت تا شوندگی در کدها و متن‌ها
• کامل کردن خودکار کدها
• چک املا کلمات
• رایگان
• پشتیبانی از ۴۴ زبان برنامه‌نویسی از HTML, JavaScript, Perl, Python, VBScript تا  SQL

نکاتی برای ارتقاء و بهبود: 

• عدم پشتیبانی از HTTP و WebDav
• ناسازگار با مکینتاش G4
• تنها از زبان انگلیسی پشتیبانی‌ می‌کند
• عدم پشتیبانی برای ویرایش گروهی

نتیجه:

ادیتور  Text Wrangler باوجود چند محدودیت، قدرتمند و رایگان است ولی اگر شمارا راضی نمی‌کند با صرف مبلغی می‌توانید به ادیتور که از آن الهام گرفته‌شده‌ است، یعنی BBEdit دست پیدا کنید که ادیتور بسیار خوبی در سیستم‌های مک است.

۷. ویرایشگر جی ادیت (jEdit)

این محصول قدرتمند از آن 

جاوا نیرو گرفته است که برنامه‌نویسان حرفه‌ای با آغوش باز پذیرای آن هستند. نفوذ امنیت، ذاتی جاوا در رگ و پی این نرم‌افزار باعث شده است که فایل بایت ساخته‌شده توسط آن، عرق هکرها را برای رمزگشایی درآورد. هزاران پلاگین و ماکرو که برای این ادیتور ساخته‌شده‌اند، نشان می‌دهد که ‌در قلب برنامه نویسان جای گرفته است. همین پلاگین‌ها باعث شده که jEdit مرزهای  ویرایشگری را بشکند و به  قلمرو IDE راه پیدا کند و البته به لیست بهترین ویرایشگر برنامه‌نویسی سال ۲۰۱۸.

مجید حقی درباره نتیجه دستور ۲۴ ساعته وزیر ارتباطات برای رفع اختلالات اینترنتی اعلام کرد که با توجه به این دستور و تاکید وزیر بر رسیدگی سریع و موثر درباره اختلالات رخ داده در سرویس‌های اینترنتی، کارگروهی از روز گذشته با حضور مدیران عامل و تیم‌های فنی شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنتی تشکیل شد که این کارگروه با محوریت رگولاتوری، موارد رفع اشکالات و اختلالات را پیگیری کرد.

به گفته‌ی معاون رگولاتوری، اولویت‌های کارگروه تشکیل شده به ترتیب رفع اختلال کسب و کارهای فعال در بستر اینترنت، اپلیکیشن‌های پرطرفدار و دیگر کاربردها است.

حقی درباره نتیجه این اقدامات گفت:

در حال حاضر با تلاش‌های به عمل آمده و مستقل از روال‌های متداول مالی و اداری و به صورت بسیج همه امکانات و نفرات، حجم اختلالات تا ۸۵ درصد مرتفع شده است.

معاون نظارت سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی تاکید کرد که همچنان تا رفع کلیه اختلالات فعالیت‌ها ادامه خواهد داشت، اگرچه در این میان برخی شرکت‌های کوچکتر هنوز موفق به رفع نواقص نشده‌اند، اما تذکرات داده شده و لازم است تلاش بیشتری داشته باشند و در صورت استمرار، لیست این شرکت‌ها اعلام خواهد شد.

وزیر ارتباطات سه روز قبل دستور داد اپراتورها و شرکت‌های اینترنتی ظرف مدت ۲۴ ساعت اختلالات اینترنتی را رفع کنند.

کار eventListener این است که گوش‌به‌زنگ ایجاد یک رویداد باشد. برای آشنایی با این مقوله در ادامه این جلسه همراه زومیت باشید.

بیایید با یک مثال ساده شروع کنیم. فرض کنید یک دکمه دارید که می‌خواهید به محض کلیک روی آن یک پیغام الرت به کاربر نمایش داده شود. در جلسات قبل یاد گرفتیم که این کار را می‌توانیم با قرار دادن یک اتریبیوت onclick روی المان اچ‌تی‌ام‌ال انجام دهیم. در این جلسه این کار را با کمک یک eventListener کلیک انجام می‌دهیم. 

برای اضافه کردن یک eventListener در جاوا اسکریپت از متد addEventListener استفاده می‌کنیم. برای اضافه کردن این متد به المان اچ‌تی‌ام‌ال ابتدا باید این المان را انتخاب کنیم. سپس متد addEventListener را به همراه دو پارامتر ثابت و همیشگی آن می‌نویسیم. این دو پارامتر یکی نوع رویداد است که می‌تواند کلیک، رفتن ماوس، خارج شدن ماوس و . باشد و پارامتر دوم، فانکشن یا اتفاقی است که می‌خواهیم بعد از رویداد اجرا کنیم. مثال زیر را ببینید تا درک بهتری از این صحبت‌ها داشته باشید.

HTML

<button id="btn">کلیک کنید</button>

JavaScript:

document.getElementById("btn");

حالا وقت آن رسیده است تا addEventListener را بدان اضافه کنیم. در این مثال ما می‌خواهیم بعد از رویداد کلیک یک آلرت نمایش داده شود. پس یک فانکشن بدون نام الرت برای این اتفاق می‌نویسیم.

document.getElementById("btn").addEventListener("click",function(){ alert("سلام به زومیت خوش آمدید") })

همین مثال را می‌توانیم برای رویداد دیگری مثل رفتن ماوس روی المان بنویسیم:

document.getElementById("btn").addEventListener("mouseover",function(){ alert("سلام به زومیت خوش آمدید") })

نکته دیگری که در رابطه با اضافه کردن eventListener به المان‌ها وجود دارد این است که می‌توانید هر تعداد رویداد که دوست دارید، به یک المان اضافه کنید. یعنی می‌توانید برای همین دکمه که در بالا مثال زدیم،  ویداد رفتن ماوس روی المنت، رویداد برداشتن ماوس از روی المنت و رویداد کلیک را به‌صورت همزمان داشته باشید. در زیر این موضوع را مشاهده می‌کنید.

var element = document.getElementById("btn");

element.addEventListener("mouseover",function(){ alert("قرار دادن ماوس بر روی المان") });

element.addEventListener("click",function(){ alert("کلیک بر روی المان") });

element.addEventListener("mouseout",function(){ alert("برداشتن ماوس از روی المان") });

برای نوشتن eventListener ها نیازی نیست که حتما فانکشن مورد نظر را به‌صورت ناشناس و در داخل خود پارامتر eventListener بنویسیم. در واقع برای خواناتر شدن کد، باید سعی کنید از این نحوه نوشتن اجتناب کنید. به همین خاطر همیشه باید یک فانکشن دارای نام را تعریف کنید و سپس این فانکشن را بدون قرار دادن پرانتز، به‌عنوان پارامتر eventListener بنویسید. مثال زیر را ببینید تا مفهوم را بهتر متوجه شوید.

var element = document.getElementById("btn");

element.addEventListener("click", sayHello);

function sayHello() {

   alert ("HELLO");

}

همانطور که مشاهده می‌کنید، نام فانکشن sayHello را بدون پرانتز به‌عنوان پارامتر دوم addEventListener نوشته‌ایم. بدین ترتیب بعد از اتفاق افتادن رویداد کلیک این فانکشن صدا زده خواهد شد.

حذف eventListener

اگر قصد برداشتن یک رویداد از روی یک المنت را داشته باشید، کافی است از متد removeEventListener استفاده کنید. این متد از شما دو پارامتر می‌گیرد. پارامتر اول نام رویدادی است که قصد حذف آن را دارید و پارامتر دوم فانکشنی است که بعد از حذف این رویداد اجرا می‌شود. در مثال زیر می‌خواهیم رویداد کلیک را که در بالاتر به دکمه اضافه کرده‌ایم از آن حذف کنیم. برای این کار به همان سادگی که آن را اضافه کرده‌ایم، حذف می‌کنیم:

element.removeEventListener("click",remove)

function remove() {

   alert ("eventListener removed");

}

بدین ترتیب دیگر رویداد کلیک روی این المان فعال نخواهد بود.

سخن پایانی 

این آخرین جلسه از آموزش جاوا اسکریپت بود. تنها یک بخش دیگر برای اتمام این دوره باقی مانده و آن هم انجام یک پروژه آموزشی ساده برای تکمیل آموخته‌هایمان است. امیدواریم تا اینجای کار قدم مثبتی در آموزش و پرورش نیروهای فنی‌تر برداشته و شما را با مقدمات دنیای جاوا اسکریپت به‌خوبی آشنا کرده باشیم. هر گونه پیشنهاد و انتقاد شما در برگزاری دوره‌های با کیفیت‌تر یاری خواهد کرد. 

زومیت را همراهی کنید. 

طبق احصاء رسمی وردپرس، ۳۳% از تارنما ها از وردپرس استفاده می کنند!

در پیرامون وب و همچنین در میان کاربران مختلف، این طور مباحث بسیار مطرح است که پیروان هر کدام از سیستم های مدیریت محتوا، سعی دارند تا نرم انگیزه ها دوست داشتنی خودشان را به عنوان سیستم مدیریت محتوای برتر، معرفی کنند؛ اما واقعیت آن است که چنین بحث هایی فرد را به یاد بحث های انجام شده وسط کاربران و پیروان ویندوز و لینوکس می اندازد و تمام این ها در حالی است که طرح اینگونه مباحث از پایه دچار خرده است. چرا که هر کدام از این نرم ابزارها و یا سیستم عامل ها، برای محیط ها و کاربردهای خاص خودشان طراحی شده اند و مناسب همان کار هستند. برای صریح شدن بحث انگار کنید از شما سوال کنند که به نظر شما یک خودروی سواری بهتر است، یا یک خودروی سنگین؟ خب قطعا پذیرش شما این خواهد بود که هر کدام از این ها برای کار خاصی طراحی و ساخته شده اند و نمیتوان به طور کلی چنین سنجش ای را انجام داد.

اما روی هم رفته  

طراحی وب سایت وردپرس  از لحاظ موتورهای جستجو یا سئو، از لحاظ سرعت بارگزاری، کیفیت خدمات، سهولت کاربرد و وانگهی امنیت و افزونه های گوناگون جایگاه بسیار خوبی دارد و پیشنهاد می کنیم که از این سرویس بهره‌گیری کنید.

علاوه بر خاصیت های فوق، وردپرس قابلیت دسترسی آسان برای ویرایش را داراست .بنابراین اگر می خواید سایت وردپرسی خویش را راه اندازی کنید، با ما تماس بگیرید لغایت با کمترین خرج این کار را برای شما سپریدن دهیم.مراحل طراحی سایت وردپرس به این صورت است که پیش درآمد درخواست شما با پروا به نوع سایت درخواستی رسیدگی و تخمین قیمت و اعلام میگردد. سپس سایت شما بنابرتقاضای مشتری ، وردپرس یا برنامه نویسی ، سایت شما طراحی و به شما تحویل خواهد شد.

در پی ارائه‌ی قابلیت جدید، اکنون کاربران 

ویکی‌پدیا می‌توانند قبل از کلیک روی هر لینک، پیش‌نمایشی از صفحه‌ی مرتبط با آن لینک را مشاهده کنند. به این ترتیب ساده‌تر و سریع‌تر می‌توانند به جستجوی یک عنوان بپردازند؛ بدون اینکه از موضوع اصلی جستجوی خود دور شوند. 

برای هر مقاله‌‌ای در وب‌سایت ویکی‌پدیا، در ابتدا یک پیش‌نمایش کامل از صفحه‌ی مربوط به آن لینک مشاهده می‌کنید. اگرچه به نظر می‌رسد که این یک قابلیت کم‌اهمیت باشد؛ اما ویکی‌پدیا از جمله ۵ سایت پربازدید است و ارائه‌ی پیش‌نمایش، میلیون‌ها نفر را از کلیک‌ پیاپی به صفحات قبل و بعد حفظ می‌کند و آن‌ها را از مرور صفحات وبی که کاملا مغایر با جستجوی اصلی است، بازمی‌دارد.

در حقیقت ویکی‌مدیا (سازمان اصلی ویکی‌پدیا) در یک 

پست، این به‌روزرسانی را یکی از بزرگ‌ترین تغییراتی که در دسکتاپ ویکی‌پدیا رخ داده، عنوان کرده است.

اکنون اگر شما درحال مطالعه‌ی مطلب خاصی هستید و در این مطلب به موضوع، مکان یا شخصی خاص اشاره شده است، تنها می‌توانید با نگه داشتن ماوس روی لینک داده‌شده، مروری کلی بر موضوع داشته باشید؛ و اگر می‌خواهید  مطالعه‌ی بیشتری داشته باشید، می‌توانید روی لینک کلیک کنید.این ویژگی مدتی است که در حال تست A و B بوده و برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ در نسخه‌ی بتا ارائه شده است. این نسخه‌ سال گذشته برای کلیه‌ی زبان‌ها (به غیر از آلمانی و انگلیسی) در ویکی‌پدیا در دسترس قرار گرفت. هفته‌ی گذشته این نسخه‌ به زبان آلمانی بروزرسانی شد و اکنون گسترده‌ترین زبان جهان (زبان انگلیسی) به این ویژگی ویکی‌پدیا اضافه شده است.

سال ۲۰۱۷، ۱۰۰ میلیون کاربر جدید جذب پلتفرم 

اینستاگرام شدند و این روند رو به‌ رشد در سال ۲۰۱۸ نیز ادامه دارد. البته دلایلی برای این پیشرفت باورنکردنی اینستاگرام وجود دارد.

بسیاری از کاربران عادی برای دیدن عکس و ویدئو‌های دوستان خود و برند‌های محبوب از اینستاگرام استفاده می‌کنند. شرکت‌ها به اینستاگرام اعتماد دارند؛ زیرا کاربران از اینستاگرام بیشتر از سایر پلتفرم‌ها نظیر 

فیس‌بوک و 

توییتر برای آشنایی با برند‌های مختلف استفاده می‌کنند.

با این حال، برای این‌که بتوان از اینستاگرام به‌صورت بهینه بهره برد، ایجاد پروفایلی که بتواند به‌طور موفقیت‌آمیزی توجه مخاطبان را جلب کند مهم به نظر می‌رسد. با دنبال کردن نکاتی که در ادامه گفته می‌شود، بازاریابان رسانه‌های اجتماعی می‌توانند به‌منظور دستیابی به نتایج بهتر در کسب‌و‌کار پروفایل اینستاگرام خود را بهینه‌سازی کنند.

۱. یک حساب تجاری در اینستاگرام ایجاد کنید

در‌حال‌حاضر بیش از ۲۵ میلیون کسب‌و‌کار برای دسترسی به تجزیه و تحلیل‌های مفید و ابزار‌های تبلیغاتی محصولات خود از اینستاگرام استفاده می‌کنند. بر‌خلاف حساب‌ شخصی، حساب‌ تجاری این امکان را برای کاربران فراهم می‌آورد تا تجزیه‌و‌تحلیل‌های مرتبط با هر پست و همچنین رشد دنبال‌کنندگان را مشاهده کنند.

از آنجایی‌که ۸۰ درصد از کاربران اینستاگرام حد‌اقل یک برند را دنبال می‌کنند، این امکان برای حساب‌های تجاری فراهم است که به‌واسطه‌ی یک دکمه‌ی تماس، بتوان از طریق پیام مستقیم اینستاگرام، ایمیل یا اس‌ام‌اس با نمایندگان برند‌ها در ارتباط بود. این موضوع باعث می‌شود که پشتیبانی از مشتریان رسانه‌های اجتماعی راحت‌تر از قبل باشد.

آخرین نکته‌ی حائز اهمیت اینکه، حساب کاربری تجاری در اینستاگرام تنها با چند حرکت می‌تواند سبب ارتقاء محتوای شما شود. این نوع حساب کاربری نسبتا ارزان به شما اطمینان می‌دهد صرف نظر از اینکه چه پستی را برای ارتقاء پروفایل خود انتخاب می‌کنید، بخش وسیع‌تری از مخاطبان را در دسترستان قرار دهد.

به بیان ساده‌تر، یک حساب تجاری اینستاگرام، برای بازاریابان رسانه‌های اجتماعی قابلیت انعطاف‌پذیری بیشتری به‌منظور داشتن حضوری مؤثر در اینستاگرام فراهم می‌کند. شاید بهترین قابلیت این است که حساب‌های اینستاگرامی موجود در فضای مجازی تنها با چند کلیک به‌راحتی می‌توانند به حساب‌های کسب‌و‌کار تبدیل شوند.

۲. از یک لینک پیگیری در پروفایل خود استفاده کنید

از آنجایی‌که اینستاگرام به بازاریابان رسانه‌های اجتماعی اجازه می‌دهد تا تنها یک URL زنده را در کل پلتفرم به اشتراک بگذارند، وجود یک لینک در پروفایل حساب تجاری بسیار مهم به نظر می‌رسد.

با این حال، بسیاری از بازاریابان به‌ اشتباه هنوز از یک لینک غیر‌قابل پیگیری در پروفایل حساب خود استفاده می‌کنند. اگر لینک مورد استفاده قابلیت پیگیری نداشته باشد، فهمیدن اینکه چه تعداد از بازدید‌کنندگان وبسایت و مشتریان به‌واسطه‌ی لینک داده‌شده در اینستاگرام وارد وبسایت شده‌اند غیر ممکن خواهد بود.

با استفاده از یک پلتفرم تجزیه‌و‌تحلیل یا یک URL-ساز رایج نظیر Bit.ly، بازاریابان می‌توانند ببینند چگونه کاربران با لینکی که در قسمت bio وجود دارد ارتباط برقرار می‌کنند.

۳. به‌منظور بیان برخی محتوا، از تصاویر چندگانه استفاده کنید

بازاریابان اینستاگرام باید پروفایلی طراحی کنند که نشانگر یک بیانیه باشد، ایجاد یک کولاژ چندگانه و نشان‌گر یک تصویر قابل درک، بهترین روش برای انجام آن است. برند‌هایی نظیر 

رو-رویس برای اشتراک‌گذاری تصاویر بزرگ که احتمالا هنگام کراپ کردن آن‌ها در پست‌های انفرادی درست به نظر نمی‌رسند به این روش تکیه می‌کنند.

بهتر از همه، هنگامی که برندها تعدادی از عکس‌هایی را که قابل تشخیص نیستند آپلود می‌کنند، می‌تواند سبب کنجکاوی دنبال‌کنندگان شوند. بسیاری از آن‌ها انتخاب می‌کنند که برای دیدن تصویر در اندازه واقعی به پروفایل اینستاگرام شما بیایند.

۴- روی یک شیوه‌ی قدرتمند تجزیه و تحلیل اینستاگرام سرمایه‌گذاری کنید

تنها راه فهمیدن اینکه آیا استراتژی شما در اینستاگرام کار می‌کند، داشتن تحلیل برای اثبات آن است. در‌حالی‌که یک حساب کاربری تجاری اینستاگرام اطلاعات پایه‌ای درباره‌ی عملکرد آن به شما ارائه می‌دهد، پلتفرم‌های تحلیلی ثالث اطلاعات کاملی ارائه می‌دهند که در غیر این صورت قابل دستیابی نیستند.

از محاسبه‌ی عملکرد‌ لینک ردیابی در بخش بیو یا زندگی‌نامه اینستاگرام تا تعیین اینکه کدام پست‌ها بیشترین تعداد پیروان را به خود اختصاص می‌دهند، به‌منظور اشاره دقیق به بهترین زمان برای پست محتوای جدید، یک ابزار تحلیلی ثالث برای بهینه کردن استراتژی و پروفایل اینستاگرام شما ضروری است.  

۵- آزمون A/B بیوگرافی اینستاگرام شما را آزمایش می‌کند

گاهی‌ اوقات به‌سختی می‌توان فهمید آیا بیو اینستاگرام در خدمت اهداف بازاریابی رسانه‌های اجتماعی است یا خیر. بهترین روش برای درک اثرگذاری بیو از طریق آزمایش A/B است. برای شروع، ابتدا باید یک متغیر وابسته را انتخاب کنید که قابلیت اندازه‌گیری داشته باشد. یکی از متغیر‌های وابسته محبوب ردیابی کلیک‌های لینک URL است.

گام بعدی درست کردن تعداد قابل‌ توجهی پروفایل اینستاگرامی و چرخیدن در میان آن‌ها به‌طور مساوی است؛ البته باید اطمینان حاصل شود که هر بیو برای تعداد یکسانی از دنبال‌کنندگان و در مدت‌زمان یکسانی به نمایش گذاشته می‌شود.

در پایان، با نگاهی به اطلاعات به‌دست‌آمده از عملکرد URL، می‌توان دریافت کدام یک از پروفایل‌ها در ایجاد لینک‌های URL مؤثرتر بوده‌اند.

۶. تمرکز باید روی کیفیت دنبال‌کنندگان باشد نه کمیت آن‌ها

بسیاری از بازاریابان اینستاگرام بر این باورند که داشتن تعداد زیادی از دنبال‌کنندگان برای ایجاد یک پروفایل کاملا بهینه از اهمیت بالایی بر‌خوردار است. به عبارت دیگر، به نظر می‌رسد که یک برند با دنبال‌کنندگان بیشتر، اعتبار بیشتری دارد. اما با یک نگاه اجمالی به پروفایل اینستاگرام متعلق به برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان می‌توان دریافت که کیفیت دنبال‌کنندگان از تعداد آن‌ها مهم‌تر است. پروفایل‌هایی با صدها هزار دنبال‌کننده وجود دارند.

این پروفایل‌ها حتی دنبال‌کنندگان بیشتری نسبت به شرکت سیفرس دارند. این شرکت با مالکیت بازار ۷۴ میلیارد دلاری برای کلاه، تنها ۴۲ هزار دنبال‌کننده دارد. بازاریابان رسانه‌های اجتماعی باید بر توسعه‌ی یک استراتژی که مخاطبان را هدف قرار می‌دهد متمرکز شوند، نه افزایش تعداد دنبال‌کنندگان به‌منظور ایجاد اعتبار برای خود.

۷. یک تقویم محتوای خردمندانه درست کنید

برخلاف دیگر شبکه‌های اجتماعی، محتوای اینستاگرام در پروفایل شخصی یک فرد ذخیره نمی‌شود. در عوض، به‌راحتی می‌توان پست‌هایی را دید که مربوط به چند ماه پیش هستند. بازاریابان نباید از این موضوع غافل شوند و باید محتوای اینستاگرام خود را به‌صورت هوشمندانه و متوالی برای ایجاد پروفایلی که روایتی از نام تجاری آن‌ها است در اختیار دنبال‌کنندگان خود قرار دهند.

۸. اعلان‌های اینستاگرام را فعال کنید

اطمینان حاصل کنید که شما و تیمی که با شما همکاری می‌کند در موقعیتی قرار دارید که از طریق روشن کردن اعلان‌های اینستاگرام بلافاصله قادر به پاسخگویی به تمامی مخاطبان خود هستید. در دسترس بودن همیشگی یک برند برای مخاطبانش این امکان را فراهم می‌کند که تمایل و تعامل مخاطبان با آن برند افزایش یابد.

۹. نامی مناسب برای پروفایل اینستاگرام خود انتخاب کنید

فرض کنید که هنوز پروفایل خود را ایجاد نکرده‌اید، برای انتخاب یک اسم ایده‌آل باید وقت بیشتری صرف کرد. استفاده از نام برند بهترین شیوه به‌منظور پیدا کردن دنبال‌کنندگان وفادار است. اگر اسم مد‌نظر شما قبلا مورد استفاده قرار گرفته است، این امکان وجود دارد تا با پرداخت مبلغی به صاحب آن نام بتوان مالکیت آن را گرفت.

۱۰. شخصی را برای نظارت بر کانال‌های پیام‌رسان اختصاص دهید

بسیاری از مصرف‌کنندگان انتظار دارند که در انواع مختلف شبکه‌های اجتماعی، خدمات فوری پشتیبانی از مشتری دریافت کنند. علاوه ‌بر ‌این، به‌طور میانگین مشتریان یک تجربه‌ی منفی از خدمات را با ۱۶ نفر از دوستان خود به اشتراک می‌گذارند.

همان طور که به محبوبیت اینستاگرام در بین کاربران افزوده می‌شود، خدمات رضایت‌بخش پشتیبانی از مصرف‌کنندگان برای برند‌های مختلف از اهمیت قابل‌ توجهی بر‌خوردار می‌‌شود. از آن‌جایی که حساب‌های تجاری اینستاگرام این امکان را برای بازدید‌کنندگان پروفایل فراهم می‌آورند تا با یک کلیک با برند‌های مختلف در تماس باشند، درخواست مشتریان به‌راحتی در هر ساعتی از روز قابل رسیدگی است.

با توجه به این واقعیت، بازاریابان رسانه‌های اجتماعی باید فردی را برای نظارت بر پیام‌های دریافتی در طول ساعات کاری در نظر بگیرند.

۱۱. تصویر پروفایل خود را با توجه به کمپین‌های فعلی به‌روزرسانی کنید

بسیاری از بازاریابان اینستاگرام اهمیتی برای به‌روزرسانی پروفایل خود قائل نیستند؛ اما انجام این کار می‌تواند پروفایل شما را مرتبط و به‌روز نگه دارد. اضافه کردن لوگوها و طرح‌های متنوع که مختص یک کمپین بازاریابی است باعث تشویق دنبال‌کنندگان به پیگیری مکرر پروفایل شما می‌شود.

۱۲. نشان تیک آبی را برای افزایش اعتبار پروفایل خود کسب کنید

همانند توییتر، اینستاگرام می‌تواند این امکان را برای برند‌های معتبر فراهم آورد تا از طریق یک تیک آبی، وضعیت حساب‌های آن‌ها تأیید شده باشد. این تیک آبی به دنبال‌کنندگان اینستاگرام اطمینان می‌دهد که حساب شما نشان‌گر رسمی بودن سازمان شما است.

درحالی‌که اینستاگرام قابلیت ایجاد صفحه‌های معتبر و دارای تیک آبی را برای عموم افراد ارائه نمی‌دهد؛ رسانه‌ی مشبل در گزارشی اشاره کرده است که راه‌هایی وجود دارد تا با استفاده از ابزاری خلاقانه به این اعتبار دست یافت.

۱۳. پروفایل اینستاگرام خود را روی دستگاه‌های متنوع بازبینی کنید

اینستاگرام همانند فیس‌بوک، یک شرکت تلفن همراه است. پیش از این‌که یک نسخه‌ی دسکتاپ یا تبلت از برنامه‌ی اینستاگرام وجود داشته باشد، در ابتدا اینستاگرام روی گوشی‌های آیفون و کمی بعد برای سیستم‌عامل‌های اندروید ارائه شد.

بازاریابان اینستاگرام باید پروفایل شرکت خود را روی انواع دستگاه‌ها بررسی کنند تا اطمینان حاصل شود که این تجربه در همه‌ی دستگاه‌ها مثبت و متناسب با آن دستگاه است.

۱۴. از بهینه بودن وب‌سایت خود برای تلفن‌ همراه اطمینان حاصل کنید

برای کسانی که علاقه‌مند به بالا‌بردن ترافیک وب‌سایت خود از طریق صفحه‌ی اینستاگرام شرکت هستند، باید اطمینان حاصل کنند که وب‌سایت آن‌ها برای استفاده در گوشی‌های هوشمند بهینه شده باشد. بسیاری از کاربران اینستاگرام از یک دستگاه تلفن همراه به صفحه‌ی شما دسترسی پیدا می‌کنند و اگر کاربران در اولین بازدید از صفحه‌ی شما با مشکل مواجه شوند، شانس شما برای تبدیل این کاربر به یک کاربر وفادار کم می‌شود. علاوه بر ایجاد یک تجربه‌ی بهینه برای کاربر، سرعت صفحه‌ی شما باید برای همه‌ی دستگاه‌ها بالا باشد. یک مطالعه نشان می‌دهد که سایت‌های موبایلی که ظرف مدت‌زمان ۳ ثانیه یا بیشتر بارگیری می‌شوند، بیش از ۵۰ درصد از بازدیدکنندگان خود را از دست می‌دهند.

۱۵. اموجی‌ها را برای سرگرمی به صفحه‌ی خود اضافه کنید

یکی از اهداف اینستاگرام داشتن سرگرمی است. یکی از روش‌های انجام این کار در صفحه‌ی اینستاگرام، استفاده از اموجی‌ها در قسمت بیو شرکت است. تعدادی از اموجی‌ها می‌توانند جایگزین کلمات باشند و تعداد کاراکترهای موجود در قسمت بیو را کاهش دهند. این کار همچنین نشان می‌دهد که سازمان شما قادر به ارتباط با کاربران جوان است که بسیاری از‌ آن‌ها در اینستاگرام فعال هستند.

هنگامی که قصد دارید به یک 

شبکه‌ی وای‌فای متصل شوید، به وسیله‌ی نام آن، شبکه‌ی مورد نظر را تشخیص می‌دهید؛ اگر در خانه باشید احتمالا نام وای‌فای شما همان اسم شرکت خدمات‌دهنده یا

مودم روتر شما است. همچنین می‌دانید که امکان تغییر نام شبکه وای فای وجود دارد؛ اما در پنل مدیریت مودم روتر، هیچ قسمت خاصی برای انجام این کار تخصیص داده نشده است، به این دلیل که گزینه‌ای به‌صورت نام شبکه» یا Network Name» در پنل وجود ندارد، در عوض گزینه‌ی SSIDمخفف عبارت Service Set Identifier موجود است که نام شبکه‌ی وای‌فای شما را مشخص می‌کند.

یک شبکه‌ی وای‌فای به وسیله‌ی SSID شناسایی می‌شود؛ زمانی که روی گزینه‌ی اتصال یا connectبه یک شبکه بی‌سیم در رایانه یا گوشی موبایل کلیک می‌کنید، فهرستی از اسامی شبکه‌های وای‌فای نزدیک به شما نمایش داده می‌شود که در واقع همان نام‌هایی هستند که تحت عنوان SSID روی شبکه تنظیم شده‌اند.

شبکه های مختلف با نام مشابه

ممکن است متوجه شده باشید که گاهی نام یک شبکه بیش از یک بار در لیست شبکه‌های موجود نمایش داده می‌شود.

شبکه‌های مختلف با نام یکسان، ااما مشکل فنی یا شبکه‌ی مشابه نیستند، بلکه شبکه‌های مختلف وای‌فای می‌توانند SSID یکسان داشته باشند و هیچ مانعی وجود ندارد که شخصی نتواند نامی مشابه نام شبکه شما برای وای‌فای خود انتخاب کند. در واقع ممکن است شخصی SSID مشابه شما انتخاب کرده باشد که تنها تأثیر این امر، دشوار شدن تشخیص شبکه‌های مختلف هنگام اتصال به آن‌ها است. به‌جز این، رمز عبور وای‌فای، پهنای باند، سابقه‌ی مرور (Browsing history) و هر چیز دیگری کاملا محفوظ است.

هنگامی که کاربر تلاش می‌کند به یک شبکه WiFi متصل شود که SSID مشابه شبکه‌ی دیگر دارد، شبکه یک رمز عبور درخواست می‌کند و فقط اگر رمز عبور هر دو شبکه با SSID مشابه، یکسان باشد، مجاز به اتصال به آن می‌شود. برای مثال، هیچ کس نمی‌تواند از گذرواژه‌ای که برای اتصال به شبکه‌ی وای فای خود استفاده می‌کند، تنها به دلیل نام یکسان با شبکه‌ی شما، برای اتصال به وای‌فای شما استفاده کند. در واقع انتخاب نام‌های یکسان هیچ تأثیری بر امنیت شبکه‌ی شما ندارد و فقط پیدا کردن آن در میان چند نام مشابه را دشوار می‌کند؛ اما امروزه با استفاده از ذخیره‌ی خودکار گذرواژه، دستگاه به‌راحتی شبکه‌ی شما را بین انبوه اسامی پیدا می‌کند و به آن متصل می‌شود.

 تصور کنید که در خیابانی زندگی می‌کنید که درب ورودی تمامی خانه‌ها سبزرنگ است (SSID یکسان)؛ اما هر درب فقط با کلید مخصوص به خودش باز می‌شود (گذرواژه‌های متفاوت).

خصوصیات یک SSID

یک SSID میتواند حدکثر ۳۲ کاراکتر داشته باشد و به کوچک یا بزرگ بودن حروف حساس است، برای مثال: MyWiFiNetwork و mywifinetwork نام‌های مشابه نیستند. همچنین نمی‌توانید از کاراکتر‌های ویژه (!، @، #، $، *، & و .) استفاده کنید اما امکان استفاده از فاصله یا Space وجود دارد.

البته این موضوع تنها زمانی اهمیت دارد که بخواهید همه‌ چیز را مجددا تنظیم کنید؛ برای کاربر عادی که تنها قصد دارند به شبکه متصل شوند، دانستن کلمه عبور و نام شبکه کافی است.

روش تغییر SSID

تغییر نام شبکه‌ی وای فای یا SSID کار آسانی است اما قبل از آن باید بدانید که چگونه به پنل تنظیمات مودم روتر خود وارد شوید. عموما آدرس ورود به پنل مودم 192.168.1.1 و نام کاربری و رمز عبور آن، هر دو admin است و در غیر این صورت پشت مودم درج می‌شود.

متأسفانه نمی‌توان روش پیدا کردن تنظیمات SSID را در پنل مودم شرح داد, زیرا هر مودم تنظیمات منحصر به خود دارد؛ عموما می‌توان در زیرشاخه‌ی 

Wireless گزینه‌ی Wireless Network Name یا SSID را پیدا کرد البته ممکن است در هر قسمت دیگری قرار داشته باشد؛ بهترین راه پیدا کردن آن جستجو در 

گوگل است.

هیچ اجباری برای تغییر نام شبکه‌ی Wi-Fi وجود ندارد، اما معمولا تغییر آن ایده‌ی جالبی است. اگر اغلب در محدوده‌ی شبکه‌های دیگر با نام مشابه شبکه‌ی خود باشید، تمایل بیشتری به این تغییر خواهید داشت.

تنظیمات SSID در برخی مودم‌ها

پنهان کردن SSID

به‌‎آسانی می‌توانید SSID خود را پنهان کنید. یک گزینه برای این کار در پنل مدیریت مودم وجود دارد (معمولا به نام Visibility Status یا Hide SSID یا SSID Broadcast و .)؛ مخفی کردن SSID اغلب بسیار آسان و در حد برداشتن تیک یک گزینه است؛ اما اتصال به شبکه با SSID پنهان کمی متفاوت خواهد بود.

اتصال به شبکه‌ی WiFi با SSID مخفی هم کار آسانی است.

اتصال به شبکه‌ی مخفی در ویندوز ۱۰ 

با کلیک روی آی WiFi اگر یک شبکه مخفی در محدوده وجود داشته باشد، گزینه‌ی ‘Hidden Network’ را در لیست شبکه های موجود مشاهده خواهید کرد. روی آن کلیک کنید. از شما خواسته می‌شود که نام شبکه و رمز عبور را وارد کنید؛ این قسمت یکی از موارد نادری است که در آن نیاز به دانستن SSID دارید و باید حروف بزرگ و کوچک و فاصله‌ها را دقیقا به یاد بیاورید.

اتصال به شبکه‌ی مخفی در ویندوز ۷، ۸، ۸.۱ و ۱۰

می‌توانید از طریق کنترل پنل هم به یک شبکه مخفی متصل شوید، فایل اکسپلورر را باز و در نوار بالایی، آدرس زیر را کپی کنید:

Control Panel\Network and Internet\Network and Sharing Center

روی گزینه‌ی ‘Set up a new connection or network’ کلیک کنید و در پنجره جدید گزینه‌ی ‘select Manually connect to a network‘ را انتخاب کنید. 

در صفحه جدید نام و رمز عبور شبکه را وارد کنید تا به‌راحتی به آن متصل شوید.

 اتصال به شبکه‌ی مخفی در macOS

در macOS، اتصال به شبکه با SSID پنهان بسیار ساده‌تر است؛ با کلیک روی آی وای‌فای در نوار منو، گزینه‌ی 'Join the other network' را انتخاب کنید.

نام شبکه و گذرواژه آن را در پنجره‌ای که باز می‌شود وارد کنید و به شبکه متصل شوید.

در نهایت ذکر این نکته خالی از لطف نیست که مخفی کردن نام وای‌فای از جمله اقدامات اولیه‌ای است که تا حدی می‌توند امنیت سیستم و شبکه‌ی شما را بالا ببرد؛ اما نمی‌تواند کاملا از دسترس همه خارج شود. با این حال انجام این کار از همواره قابل شناسایی بودن شبکه بهتر خواهد بود.

کمبریج آنالیتیکا، شرکت مشاوره‌ی ی بود که در مرکز بحران ایجادشده برای 

فیسبوک قرار داشت. این شرکت پنجشنبه‌ی گذشته به‌طور رسمی اعلام ورشکستگی کرد. نام کمبریج آنالیتیکا از مارس سال جاری بر سر زبان‌ها افتاد. در آن زمان، شایعاتی در مورد استفاده از اطلاعات خصوصی حدود ۸۷ میلیون کاربر فیسبوک توسط این شرکت منتشر شد. کمبریج آنالیتیکا در انتخابات سال ۲۰۱۶ توسط کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ استخدام شده بود.

کمبریج آنالیتیکا و شرکت مادر آن یعنی SCL Elections Ltd در ابتدای ماه جاری میلادی اعلام کردند که قصد تعطیلی شرکت‌ها و اعلام ورشکستگی دارند.

تقاضانامه‌ی رسمی این شرکت پنجشنبه‌ی گذشته در غیاب هیئت مدیره‌ی آن، توسط ربکا و جنیفر مرسر، دختران میلیاردر مشهور رابرت مرسر (مالک کمبریج آنالیتیکا و یکی از حامیان اصلی دونالد ترامپ) امضا شد. این درخواست در دادگاه ورشکستگی ایالات متحده در منطقه‌ی جنوبی نیویورک ارائه شد.

شرکت کمبریج آنالیتیکا در نامه‌ی اعلام ورشکستگی، دارایی‌های خود را حدود ۱۰۰ تا ۵۰۰ هزار دلار و بدهی‌اش را بین یک تا ۱۰ میلیون دلار ثبت کرده است. این شرکت که مقر آن در لندن قرار دارد، سال ۲۰۱۳ با هدف تمرکز روی انتخابات ایالات متحده‌ی آمریکا تأسیس شد و خانواده‌ی مرسر با رقمی حدود ۱۵ میلیون دلار از این شرکت پشتیبانی کردند. نام کمبریج آنالیتیکا به پیشنهاد مشاور قبلی دونالد ترامپ در کاخ سفید یعنی استیو بنن انتخاب شد.

بحران کمبریج آنالیتیکا ضربه‌ی بزرگی به فیسبوک و مؤسس آن 

مارک زاکربرگ وارد کرد. این شرکت از زمان انتشار اخبار بارها در آمریکا و اروپا مورد بازجویی قرار گرفته و در مورد حفظ حریم خصوصی کاربران مجبور به پاسخگویی شده است.

در این میان مارک زاکربرگ نقش اول مبارزه برای فیسبوک است که چندی پیش علاوه بر انتشار بیانیه، برای پاسخگویی در کنگره‌ی آمریکا حاضر شد. او به‌زودی برای پاسخگویی در مورد این بحران در پارلمان اروپا نیز حاضر خواهد شد. آخرین خبرها از فیسبوک حاکی از قطع شدن دسترسی حدود ۲۰۰ اپلیکیشن به داده‌های کاربران است.

وردپرس، جوملا و دروپال، سه سیستم مدیریت محتوای متن باز مشهور هستند که از نگاه بسیاری از کاربران، به‌عنوان بهترین انتخاب های این حوزه شناخته می‌شوند. این سیستم‌ها طرفداران دوآتشه‌ی خود را دارند؛ اما می‌توان عنوان کرد که این سه رقیب، وما بهترین انتخاب‌های مدیریت محتوا نیستند.

در طی سال‌های گذشته، افراد مختلف تلاش کرده‌اند این سیستم‌های مدیریت محتوا را بیش از پیش محبوب کنند و جامعه‌ی کاربران آن‌ها را گسترش دهند. برای رسیدن به این هدف، کاربران و کارشناسان، آن‌ها را برای هر منظور پیشنهاد کرده‌اند. متأسفانه این روند، به اعتبار این سیستم‌های مدیریت محتوا ضربه زده است. مایک جانستون، مؤسس وبسایت CMS Critic، منتشرکننده‌ی محتوای آموزشی و انتقادی در مورد سیستم‌های مدیریت محتوا، در این مقاله سعی دارد ایرادات کلی این روند را بررسی کند و همچنین ثابت کند که سه سیستم مشهور، برای هر منظوری بهترین نیستند.

هدف اصلی مقاله این است که افراد در انتخاب سیستم مدیریت محتوای خود دقت بیشتری به خرج دهند و صرفا با شنیدن یک نام مشهور، آن را به‌عنوان انتخاب اصلی خود در نظر نگیرند. جانستون برای شروع تحقیقاتی در این مقاله، ابتدا نگاهی به سؤا‌ل‌های مشهور و تکراری کاربران در وبسایت پرسش و پاسخ Quora داشته است.

عموم کاربران در این وب‌سایت، مشکل خود در مورد انتخاب سیستم مدیریت محتوا را با سؤال ساده‌ی از چه سیستمی برای مدیریت محتوا استفاده کنم» بیان می‌کنند. نکته‌ی جالب در این میان پاسخ‌های دیگر کاربران است که قاطعانه، یکی از سه CMS وردپرس، جوملا و دروپال را برای هر منظوری پیشنهاد می‌کنند.

این نوع از پاسخ دادن و پیشنهاد کورکورانه، نه‌تنها کمکی به مکالمه‌ی موجود در کوئرا نمی‌کند، بلکه فرد سؤال‌کننده را در چندراهی جدیدی قرار می‌دهد که تصمیم‌گیری برایش دشوارتر خواهد شد. در این مثال، سؤالی ساده بدون توضیح کامل در مورد نیازهای پروژه، با پیشنهاد سه سیستم کاملا متفاوت با امکانات متفاوت روبرو می‌شود. واقعیت این است که بر خلاف ادعای طرفداران اساسی هریک از سیستم‌ها، هیچ‌کدام را نمی‌توان به‌عنوان بهترین راه‌حل پیشنهاد داد.

هیچ سیستمی بهترین نیست

در همین ابتدای کار باید از طرفداران دوآتشه‌ی هریک از سیستم‌های Wordpress، Joomla وDrupal عذرخواهی کنیم؛ اما حقیقت این است که سیستم مورد نظر آن‌ها به‌هیچ‌وجه بهترین نیست. باوجود هزاران سیستم مدیریت محتوا در فضای اینترنت، هرکدام از آن‌ها برای هدفی خاص، قابلیت‌های بهتری دارند. برخی از این سیستم‌ها مناسب وبلاگ‌نویسی، برخی مناسب پروژه‌های پیشرفته با فریمورک قوی وبرخی مناسب سایت‌های چندزبانه هستند. البته این مثال‌ها تنها جزئی از کاربردهای سیستم‌های مدیریت محتوا هستند.

نکته‌ی قابل توجه اینکه خود وبسایت سی‌ام‌اس کریتیک، مسابقات و نظرسنجی‌هایی در مورد بهترین CMS موجود دارد. البته آن‌ها این نظرسنجی‌ها را دسته‌بندی کرده و بهترین‌ها را در بخش‌های مختلف (مثلا فروشگاهی یا نیازهای سازمانی)، اجرا کرده‌اند. به‌هرحال صحبت نهایی این است که هیچ سیستم مدیریت محتوا به‌عنوان بهترین انتخاب در تمامی موضوعات شناخته نمی‌شود. در ادامه به بررسی جداگانه‌ی هر سه CMS محبوب پرداخته و دلیل بهترین نبودن آن‌ها را شرح می‌دهیم.

وردپرس بهترین سیستم مدیریت محتوا نیست

وردپرس در اصل پلتفرمی برای وبلاگ‌نویسی است. البته افرادی هستند که این سیستم را برای تمامی موضوعات مناسب می‌دانند. آن‌ها از وبسایت‌های شرکتی تا فروشگاه‌ اینترنتی را نیز با این سیستم اجرا می‌کنند. نکته‌ی اصلی این است که توسعه‌دهندگان وردپرس در اولین اولویت خود، وبلاگ‌نویسی آن را مدنظر قرار می‌دهند.

مشکل بعدی وردپرس، با بسیاری از دیگر سیستم‌های مدیرتی محتوا مشترک است. آن‌ها وابستگی شدیدی به پلاگین (افزونه) دارند. اولین اشکال این وابستگی آن است که وما پلاگین‌ها توسط کارشناسان اصلی وردپرس بازبینی نمی‌شوند و ایرادات آن‌ها ممکن است منجر به نفوذ خرابکارانه به وب‌سایت‌ها شود.

پلاگین بیشتر = مشکلات بیشتر

این ایده هم مخالفان خاص خود را دارد اما واقعیت این است که این مشکل در اکثر سیستم‌های مدیریت محتوا و خصوصا وردپرس وجود دارد. در یک مثال ساده، شما نمی‌توانید وبسایت وردپرسی را بدون نیاز به حداقل پنج پلاگین اضافه به‌صورتی مناسب و کارآمد راه‌اندازی کنید.

نکته‌ی ساده‌ی راه‌اندازی وبسایت این است که با افزایش پلاگین‌ها، سرعت راه‌اندازی آن کاهش می‌یابد. متأسفانه حتی پلاگین‌هایی که توسط خود تیم Automattic (شرکت صاحب وردپرس) منتشر می‌شوند، تاثیر مخربی روی بازدهی و سرعت وبسایت‌ها دارند. البته قطعا هدف توسعه‌دهندگان پلاگین‌ها، بهبود CMS است اما خواه‌ناخواه، نصب پلاگین به‌معنای اضافه شدن وظیفه‌ی به‌روزرسانی آن‌ها و همچنین کاهش سرعت است.

پلاگین‌های قدیمی (AddOns)

یکی از مشکلات اساسی وردپرس، تعداد بسیار زیاد پلاگین‌های قدیمی است. این افزونه‌ها در سرویس وردپرس وجود دارند و کاربر می‌تواند بدون دریافت هیچ هشداری آن‌ها را نصب کند. نکته‌ی مهم اینکه کدنویسی‌های قدیمی پلاگین‌ها، امکان نفوذ به آن‌ها را آسان می‌کند و کاربری که بدون دریافت هیچ هشداری، اقدام به نصب این افزونه‌ها می‌کند، وبسایت خود را در معرض نفوذ قرار داده است.

البته وردپرس در به‌روزرسانی‌ها اخیر خود برخی از این اشکالات را برطرف کرده است. این سرویس، پلاگین‌های به‌روز را بالاتر از نتایج جستجوی دیگر قرار می‌دهد و سازگاری آن‌ها با آخرین نسخه‌ی وردپرس را نیز ذکر می‌کند. البته هنوز مشکل اصلی یعنی توانایی کاربر به نصب افزونه‌های قدیمی به قوت خود باقی است.

به‌روزرسانی‌های مکرر

افزونه‌های وردپرس و خود هسته‌ی آن در دوره‌های زمانی متعدد نیاز به به‌روزرسانی دارند. این اقدامات عموما جهت افزایش امنیت و کارایی وبسایت است. نکته‌ی آزاردهنده اینکه برخی اوقات به‌روزرسانی یک افزونه یا هسته‌ی وردپرس، ممکن است کل وبسایت را از دسترس خارج کند. این اشکال در عموم سیستم‌های وابسته به پلاگین (که تعداد زیادی هم دارند) وجود دارد.

به‌هرحال پشتیبان‌گیری از وبسایت پیش از هر به‌روزرسانی وردپرس یا افزونه‌ها پیشنهاد می‌شود. امکانی که امروزه در اکثر سرویس‌دهنده‌های فضای هاست وجود دارد.

جمع‌بندی

وردپرس سیستم مدیریت محتوای خوبی است و در زمینه‌های اصلی خود حرفی جدی برای گفتن دارد. ایراد اصلی این سیستم، افزونه‌ها و کاهش سرعت به‌ خاطر آن‌ها است. مشکل بعدی، زمانی است که این CMS را برای تمامی مقاصد طراحی و اجرای وبسایت پیشنهاد دهیم. درحالی‌که بسیاری سیستم‌های بهتر وجود دارند که تنها به‌ خاطر قدرت کمتر در بازاریابی، جایی در میان انتخاب‌های کاربران ندارند.

جوملا بهترین سیستم مدیریت محتوا نیست

جوملا یکی از پرطرفدارترین سیستم‌های مدیریت محتوا در جهان است. جامعه‌ی پشتیبان جوملا نقش مهمی در افزایش محبوبیت این سیستم و حتی تمامی ایستم متن باز داشته‌اند. اما در نهایت باید به این نکته اشاره کرد که این سیستم نیز وما بهترین انتخاب برای هر مقصودی نخواهد بود.

مشکل پلاگین‌ها (ماژول‌ها)

جوملا هم در بخش پلاگین‌ها مشکلی کاملا مشابه با وردپرس دارد. پلاگین‌های این سیستم نیز بدون بررسی توسط تیم توسعه‌دهنده‌ی اصلی، منتشر می‌شوند و این مشکل نه‌تنها در جوملا بلکه در تعداد بسیار زیادی از سیستم‌ها وجود دارد. علاوه بر آن، در این سیستم نیز شاهد بسیاری پلاگین با تاریخ‌های انتشار قدیمی هستیم.

متأسفانه طبق آخرین بررسی، این سی‌ام‌اس نیز اجازه‌ی نصب پلاگین‌های قدیمی را به کاربر می‌دهد که قطعا خطراتی برای وبسایت خواهد داشت.

خطر هک شدن

البته این مشکل برای تمامی سیستم‌های مدیریت محتوا و تمامی وبسایت‌ها وجود دارد. در این مورد خاص و از زبان نگارنده‌ی مقاله، کاربران جوملا گزارشات بیشتری در ارتباط با هک شدن داشته‌اند. به بیان دیگر نمی‌توان گفت که جوملا بیش از هر سیستمی هک می‌شود و آمار دقیقی از هک شدن سیستم‌های مدیریت محتوا وجود ندارد. البته قطعا سیستم‌های مدیریت محتوای محبوب‌تر مانند وردپرس و جوملا، بیش از بقیه مورد حمله قرار می‌گیرند.

برای توضیح این اشکال می‌توان بار دیگر به مسئله‌ی اصلی این مقاله یعنی استفاده کردن از یک سیستم برای تمامی مقاصد اشاره کرد. در تعریف ساده هرچه سیستمی را برای مقاصد متنوع و بدون مطالعه به‌کار بگیریم، امکان ارتکاب اشتباه و باز کردن مسیر برای مجرمان سایبری بیشتر می‌شود.

توصیه‌های اشتباه

از لحاظ حرفه‌ای بودن ساختار و دشواری، جوملا بالاتر از وردپرس قرار می‌گیرد. افرادی که این سیستم را به کاربران مبتدی پیشنهاد می‌دهند، در حق آن ظلم می‌کنند. چرا که به‌کارگیری سیستم توسط افراد ناآشنا با ساختارهای سیستم‌های مدیریت محتوا، خطرات و اشکالات آن را افزایش می‌دهد.

به‌هرحال سیستم‌های ساده‌تری برای کاربران مبتدی وجود دارند اما جوملا نیز در نسخه‌های اخیر، سعی در ساده‌تر شدن داشته و رابط کاربری خود را به مراتب بهبود داده است.

جوملا علاوه بر دشواری، در انعطاف‌پذیری و کاربرد نیز بین وردپرس و دروپال قرار می‌گیرد. وردپرس توانایی توسعه‌ی وبسایت‌ها با اهداف مختلف را دارد و دروپال نیز به کمک سیستم بلوکی خود توانایی مناسبی در این زمینه دارد. در این میان جوملا قرار دارد که برای استفاده در اهداف مختلف، نیاز به شخصی‌سازی زیادی دارد که البته برای توسعه‌دهندگان هم دشوار است. در نهایت جوملا برای برخی وبسایت‌ها مناسب است؛ اما در برخی موضوعات تنها  دارای ظاهری کاربردی است و در ساختار مشکل دارد.

جمع‌بندی

همان‌طور که مشاهده شد، جوملا نیز مانند وردپرس ایرادات خاص خود را دارد. باوجود اینکه این سیستم مدیریت محتوا محصولی مناسب و قوی است؛ اما به‌هیچ‌وجه نمی‌توان آن را بهترین CMS موجود در بازار برای تمامی مقاصد عنوان کرد.

دروپال بهترین سیستم مدیریت محتوا نیست

دروپال، نکته‌ی جذاب این مقاله است. این سیستم، فریمورک مدیریت محتوا یا CMF است. در تعریف ساده، دروپال مانند لگو است که بسته به نیاز کاربر، می‌تواند برای مقاصد بسیار متنوع و پیشرفته‌ای استفاده شود. مشکل اصلی این است که کاربران زیادی، این سیستم را برای موضوعاتی ساده که راه‌حل‌های ساده‌ای دارند، پیشنهاد می‌دهند.

مانند موارد قبلی، پیشنهاد دادن دروپال برای تمامی انواع وبسایت، کمکی به پیشرفت آن نخواهد کرد. این پیشنهادات باعث می‌شود افراد از این سیستم برای مقاصدی که در آن بهترین نیست (یا برای آن‌ها طراحی نشده) استفاده کرده و نامید شوند. این ناامیدی باعث انتشار انواع نقدهای مخرب در مورد سیستم می‌شود.

در نتیجه بهتر است به‌جای پیشنهاد این سیستم برای هر کاربری با هر نوع استفاده، موارد استفاده از آن را پیدا کنید و روی آن‌ها متمرکز شوید.

بخش پلاگین‌ها (ماژول‌ها)

دروپال در این بخش بسیار بهتر از دو سیستم قبلی عمل کرده است. مخزن پلاگین‌های این سیستم قابلیت فیلتر کردن پلاگین‌های با تیم توسعه‌ی فعال را دارد. دروپال در این زمینه قوی‌تر عمل می‌کند؛ اما هنوز قابلیت دانلود ماژول‌های قدیمی وجود دارد که دلیل آن مشخص نیست.

دشواری توسعه

واقعیت این است که دروپال چه به‌عنوان سیستم و چه به‌عنوان فریمورک، دشوار است. پیاده‌سازی دروپال به آسانی رقبا نیست و پیشنهاد این فریمورک به‌ خاطر آسانی، اقدامی کاملا غلط است. کار کردن با بخش مدیریتی دروپال نیز به‌هیچ‌وجه به آسانی دیگر فریمورک‌ها نیست. این سیستم برای کاربران مبتدی بسیار خسته‌کننده و زمان‌بر است. البته در صورتی که دروپال توسط توسعه‌دهنده‌های حرفه‌ای پیاده‌سازی شود، قدرت بسیار زیادی خواهد داشت.

نتیجه‌گیری

ساختار فریمورکی دروپال آن را به انتخابی مناسب برای راه‌اندازی انواع گوناگونی از وبسایت‌ها تبدیل کرده است. تنها اشکال اساسی این محصول، دشواری استفاده از آن است. البته باز هم پیشنهاد می‌شود برای وبسایت‌های ساده مانند وبلاگ‌نویسی، از سرویس‌های مخصوص آن‌ها استفاده شود.

انتخاب بهترین سیستم مدیریت محتوا

توضیحات بالا نشان داد که هیچ‌یک از سه سیستم مدیریت محتوای محبوب جهان، نمی‌توانند به‌عنوان بهترین انتخاب شوند و هریک نقاط ضعف و قوت مخصوص به خود را دارند. نتیجه‌گیری اصلی این است که هیچ سیستم محتوایی در جهان، نمی‌تواند برای تمامی مقاصد استفاده شود و انتخاب هدف و نوع وبسایت، قدم اصلی پیش از انتخاب سیستم است.

نکته‌ی دیگر اینکه تمامی سیستم‌های مدیریت محتوا، اشکالات خاص خود را دارند. کاربران باید پیش از انتخاب نهایی سیستم، با اشکالات متداول آن آشنا شوند و خود را برای آن‌ها آماده کنند. اطلاع از این اشکالات پیش از شروع کار، کنار آمدن با آن‌ها را آسان‌تر می‌کند.

در نهایت به این نکته می‌رسیم که پیش از شروع به جستجوی سیستم مدیریت محتوا، هدف نهایی از خود ار راه‌اندای وبسایت را مشخص کنید. فراموش نکنید که سیستم‌ها جهت کمک به شما برای مدیریت محتوا طراحی شده‌اند و به‌تنهایی محتوا را مدیریت نخواهند کرد. نکته‌ی بعدی، در نظر گرفتن زیرساخت‌های خود و همچنین منابع مالی در نظر گرفته‌شده برای پروژه است. توسعه‌دهندگان سیستم‌های مختف، دستمزدهای متنوعی دارند و افزونه‌های رایگان و غیر رایگان نیز در سیستم‌های مختلف، متفاوت هستند. 

وردپرس، جوملا و دروپال، سه سیستم مدیریت محتوای متن باز مشهور هستند که از نگاه بسیاری از کاربران، به‌عنوان بهترین انتخاب های این حوزه شناخته می‌شوند. این سیستم‌ها طرفداران دوآتشه‌ی خود را دارند؛ اما می‌توان عنوان کرد که این سه رقیب، وما بهترین انتخاب‌های مدیریت محتوا نیستند.

در طی سال‌های گذشته، افراد مختلف تلاش کرده‌اند این سیستم‌های مدیریت محتوا را بیش از پیش محبوب کنند و جامعه‌ی کاربران آن‌ها را گسترش دهند. برای رسیدن به این هدف، کاربران و کارشناسان، آن‌ها را برای هر منظور پیشنهاد کرده‌اند. متأسفانه این روند، به اعتبار این سیستم‌های مدیریت محتوا ضربه زده است. مایک جانستون، مؤسس وبسایت CMS Critic، منتشرکننده‌ی محتوای آموزشی و انتقادی در مورد سیستم‌های مدیریت محتوا، در این مقاله سعی دارد ایرادات کلی این روند را بررسی کند و همچنین ثابت کند که سه سیستم مشهور، برای هر منظوری بهترین نیستند.

هدف اصلی مقاله این است که افراد در انتخاب سیستم مدیریت محتوای خود دقت بیشتری به خرج دهند و صرفا با شنیدن یک نام مشهور، آن را به‌عنوان انتخاب اصلی خود در نظر نگیرند. جانستون برای شروع تحقیقاتی در این مقاله، ابتدا نگاهی به سؤا‌ل‌های مشهور و تکراری کاربران در وبسایت پرسش و پاسخ Quora داشته است.

عموم کاربران در این وب‌سایت، مشکل خود در مورد انتخاب سیستم مدیریت محتوا را با سؤال ساده‌ی از چه سیستمی برای مدیریت محتوا استفاده کنم» بیان می‌کنند. نکته‌ی جالب در این میان پاسخ‌های دیگر کاربران است که قاطعانه، یکی از سه CMS وردپرس، جوملا و دروپال را برای هر منظوری پیشنهاد می‌کنند.

این نوع از پاسخ دادن و پیشنهاد کورکورانه، نه‌تنها کمکی به مکالمه‌ی موجود در کوئرا نمی‌کند، بلکه فرد سؤال‌کننده را در چندراهی جدیدی قرار می‌دهد که تصمیم‌گیری برایش دشوارتر خواهد شد. در این مثال، سؤالی ساده بدون توضیح کامل در مورد نیازهای پروژه، با پیشنهاد سه سیستم کاملا متفاوت با امکانات متفاوت روبرو می‌شود. واقعیت این است که بر خلاف ادعای طرفداران اساسی هریک از سیستم‌ها، هیچ‌کدام را نمی‌توان به‌عنوان بهترین راه‌حل پیشنهاد داد.

هیچ سیستمی بهترین نیست

در همین ابتدای کار باید از طرفداران دوآتشه‌ی هریک از سیستم‌های Wordpress، Joomla وDrupal عذرخواهی کنیم؛ اما حقیقت این است که سیستم مورد نظر آن‌ها به‌هیچ‌وجه بهترین نیست. باوجود هزاران سیستم مدیریت محتوا در فضای اینترنت، هرکدام از آن‌ها برای هدفی خاص، قابلیت‌های بهتری دارند. برخی از این سیستم‌ها مناسب وبلاگ‌نویسی، برخی مناسب پروژه‌های پیشرفته با فریمورک قوی وبرخی مناسب سایت‌های چندزبانه هستند. البته این مثال‌ها تنها جزئی از کاربردهای سیستم‌های مدیریت محتوا هستند.

نکته‌ی قابل توجه اینکه خود وبسایت سی‌ام‌اس کریتیک، مسابقات و نظرسنجی‌هایی در مورد بهترین CMS موجود دارد. البته آن‌ها این نظرسنجی‌ها را دسته‌بندی کرده و بهترین‌ها را در بخش‌های مختلف (مثلا فروشگاهی یا نیازهای سازمانی)، اجرا کرده‌اند. به‌هرحال صحبت نهایی این است که هیچ سیستم مدیریت محتوا به‌عنوان بهترین انتخاب در تمامی موضوعات شناخته نمی‌شود. در ادامه به بررسی جداگانه‌ی هر سه CMS محبوب پرداخته و دلیل بهترین نبودن آن‌ها را شرح می‌دهیم.

وردپرس بهترین سیستم مدیریت محتوا نیست

وردپرس در اصل پلتفرمی برای وبلاگ‌نویسی است. البته افرادی هستند که این سیستم را برای تمامی موضوعات مناسب می‌دانند. آن‌ها از وبسایت‌های شرکتی تا فروشگاه‌ اینترنتی را نیز با این سیستم اجرا می‌کنند. نکته‌ی اصلی این است که توسعه‌دهندگان وردپرس در اولین اولویت خود، وبلاگ‌نویسی آن را مدنظر قرار می‌دهند.

مشکل بعدی وردپرس، با بسیاری از دیگر سیستم‌های مدیرتی محتوا مشترک است. آن‌ها وابستگی شدیدی به پلاگین (افزونه) دارند. اولین اشکال این وابستگی آن است که وما پلاگین‌ها توسط کارشناسان اصلی وردپرس بازبینی نمی‌شوند و ایرادات آن‌ها ممکن است منجر به نفوذ خرابکارانه به وب‌سایت‌ها شود.

پلاگین بیشتر = مشکلات بیشتر

این ایده هم مخالفان خاص خود را دارد اما واقعیت این است که این مشکل در اکثر سیستم‌های مدیریت محتوا و خصوصا وردپرس وجود دارد. در یک مثال ساده، شما نمی‌توانید وبسایت وردپرسی را بدون نیاز به حداقل پنج پلاگین اضافه به‌صورتی مناسب و کارآمد راه‌اندازی کنید.

نکته‌ی ساده‌ی راه‌اندازی وبسایت این است که با افزایش پلاگین‌ها، سرعت راه‌اندازی آن کاهش می‌یابد. متأسفانه حتی پلاگین‌هایی که توسط خود تیم Automattic (شرکت صاحب وردپرس) منتشر می‌شوند، تاثیر مخربی روی بازدهی و سرعت وبسایت‌ها دارند. البته قطعا هدف توسعه‌دهندگان پلاگین‌ها، بهبود CMS است اما خواه‌ناخواه، نصب پلاگین به‌معنای اضافه شدن وظیفه‌ی به‌روزرسانی آن‌ها و همچنین کاهش سرعت است.

پلاگین‌های قدیمی (AddOns)

یکی از مشکلات اساسی وردپرس، تعداد بسیار زیاد پلاگین‌های قدیمی است. این افزونه‌ها در سرویس وردپرس وجود دارند و کاربر می‌تواند بدون دریافت هیچ هشداری آن‌ها را نصب کند. نکته‌ی مهم اینکه کدنویسی‌های قدیمی پلاگین‌ها، امکان نفوذ به آن‌ها را آسان می‌کند و کاربری که بدون دریافت هیچ هشداری، اقدام به نصب این افزونه‌ها می‌کند، وبسایت خود را در معرض نفوذ قرار داده است.

البته وردپرس در به‌روزرسانی‌ها اخیر خود برخی از این اشکالات را برطرف کرده است. این سرویس، پلاگین‌های به‌روز را بالاتر از نتایج جستجوی دیگر قرار می‌دهد و سازگاری آن‌ها با آخرین نسخه‌ی وردپرس را نیز ذکر می‌کند. البته هنوز مشکل اصلی یعنی توانایی کاربر به نصب افزونه‌های قدیمی به قوت خود باقی است.

به‌روزرسانی‌های مکرر

افزونه‌های وردپرس و خود هسته‌ی آن در دوره‌های زمانی متعدد نیاز به به‌روزرسانی دارند. این اقدامات عموما جهت افزایش امنیت و کارایی وبسایت است. نکته‌ی آزاردهنده اینکه برخی اوقات به‌روزرسانی یک افزونه یا هسته‌ی وردپرس، ممکن است کل وبسایت را از دسترس خارج کند. این اشکال در عموم سیستم‌های وابسته به پلاگین (که تعداد زیادی هم دارند) وجود دارد.

به‌هرحال پشتیبان‌گیری از وبسایت پیش از هر به‌روزرسانی وردپرس یا افزونه‌ها پیشنهاد می‌شود. امکانی که امروزه در اکثر سرویس‌دهنده‌های فضای هاست وجود دارد.

جمع‌بندی

وردپرس سیستم مدیریت محتوای خوبی است و در زمینه‌های اصلی خود حرفی جدی برای گفتن دارد. ایراد اصلی این سیستم، افزونه‌ها و کاهش سرعت به‌ خاطر آن‌ها است. مشکل بعدی، زمانی است که این CMS را برای تمامی مقاصد طراحی و اجرای وبسایت پیشنهاد دهیم. درحالی‌که بسیاری سیستم‌های بهتر وجود دارند که تنها به‌ خاطر قدرت کمتر در بازاریابی، جایی در میان انتخاب‌های کاربران ندارند.

جوملا بهترین سیستم مدیریت محتوا نیست

جوملا یکی از پرطرفدارترین سیستم‌های مدیریت محتوا در جهان است. جامعه‌ی پشتیبان جوملا نقش مهمی در افزایش محبوبیت این سیستم و حتی تمامی ایستم متن باز داشته‌اند. اما در نهایت باید به این نکته اشاره کرد که این سیستم نیز وما بهترین انتخاب برای هر مقصودی نخواهد بود.

مشکل پلاگین‌ها (ماژول‌ها)

جوملا هم در بخش پلاگین‌ها مشکلی کاملا مشابه با وردپرس دارد. پلاگین‌های این سیستم نیز بدون بررسی توسط تیم توسعه‌دهنده‌ی اصلی، منتشر می‌شوند و این مشکل نه‌تنها در جوملا بلکه در تعداد بسیار زیادی از سیستم‌ها وجود دارد. علاوه بر آن، در این سیستم نیز شاهد بسیاری پلاگین با تاریخ‌های انتشار قدیمی هستیم.

متأسفانه طبق آخرین بررسی، این سی‌ام‌اس نیز اجازه‌ی نصب پلاگین‌های قدیمی را به کاربر می‌دهد که قطعا خطراتی برای وبسایت خواهد داشت.

خطر هک شدن

البته این مشکل برای تمامی سیستم‌های مدیریت محتوا و تمامی وبسایت‌ها وجود دارد. در این مورد خاص و از زبان نگارنده‌ی مقاله، کاربران جوملا گزارشات بیشتری در ارتباط با هک شدن داشته‌اند. به بیان دیگر نمی‌توان گفت که جوملا بیش از هر سیستمی هک می‌شود و آمار دقیقی از هک شدن سیستم‌های مدیریت محتوا وجود ندارد. البته قطعا سیستم‌های مدیریت محتوای محبوب‌تر مانند وردپرس و جوملا، بیش از بقیه مورد حمله قرار می‌گیرند.

برای توضیح این اشکال می‌توان بار دیگر به مسئله‌ی اصلی این مقاله یعنی استفاده کردن از یک سیستم برای تمامی مقاصد اشاره کرد. در تعریف ساده هرچه سیستمی را برای مقاصد متنوع و بدون مطالعه به‌کار بگیریم، امکان ارتکاب اشتباه و باز کردن مسیر برای مجرمان سایبری بیشتر می‌شود.

توصیه‌های اشتباه

از لحاظ حرفه‌ای بودن ساختار و دشواری، جوملا بالاتر از وردپرس قرار می‌گیرد. افرادی که این سیستم را به کاربران مبتدی پیشنهاد می‌دهند، در حق آن ظلم می‌کنند. چرا که به‌کارگیری سیستم توسط افراد ناآشنا با ساختارهای سیستم‌های مدیریت محتوا، خطرات و اشکالات آن را افزایش می‌دهد.

به‌هرحال سیستم‌های ساده‌تری برای کاربران مبتدی وجود دارند اما جوملا نیز در نسخه‌های اخیر، سعی در ساده‌تر شدن داشته و رابط کاربری خود را به مراتب بهبود داده است.

جوملا علاوه بر دشواری، در انعطاف‌پذیری و کاربرد نیز بین وردپرس و دروپال قرار می‌گیرد. وردپرس توانایی توسعه‌ی وبسایت‌ها با اهداف مختلف را دارد و دروپال نیز به کمک سیستم بلوکی خود توانایی مناسبی در این زمینه دارد. در این میان جوملا قرار دارد که برای استفاده در اهداف مختلف، نیاز به شخصی‌سازی زیادی دارد که البته برای توسعه‌دهندگان هم دشوار است. در نهایت جوملا برای برخی وبسایت‌ها مناسب است؛ اما در برخی موضوعات تنها  دارای ظاهری کاربردی است و در ساختار مشکل دارد.

جمع‌بندی

همان‌طور که مشاهده شد، جوملا نیز مانند وردپرس ایرادات خاص خود را دارد. باوجود اینکه این سیستم مدیریت محتوا محصولی مناسب و قوی است؛ اما به‌هیچ‌وجه نمی‌توان آن را بهترین CMS موجود در بازار برای تمامی مقاصد عنوان کرد.

دروپال بهترین سیستم مدیریت محتوا نیست

دروپال، نکته‌ی جذاب این مقاله است. این سیستم، فریمورک مدیریت محتوا یا CMF است. در تعریف ساده، دروپال مانند لگو است که بسته به نیاز کاربر، می‌تواند برای مقاصد بسیار متنوع و پیشرفته‌ای استفاده شود. مشکل اصلی این است که کاربران زیادی، این سیستم را برای موضوعاتی ساده که راه‌حل‌های ساده‌ای دارند، پیشنهاد می‌دهند.

مانند موارد قبلی، پیشنهاد دادن دروپال برای تمامی انواع وبسایت، کمکی به پیشرفت آن نخواهد کرد. این پیشنهادات باعث می‌شود افراد از این سیستم برای مقاصدی که در آن بهترین نیست (یا برای آن‌ها طراحی نشده) استفاده کرده و نامید شوند. این ناامیدی باعث انتشار انواع نقدهای مخرب در مورد سیستم می‌شود.

در نتیجه بهتر است به‌جای پیشنهاد این سیستم برای هر کاربری با هر نوع استفاده، موارد استفاده از آن را پیدا کنید و روی آن‌ها متمرکز شوید.

بخش پلاگین‌ها (ماژول‌ها)

دروپال در این بخش بسیار بهتر از دو سیستم قبلی عمل کرده است. مخزن پلاگین‌های این سیستم قابلیت فیلتر کردن پلاگین‌های با تیم توسعه‌ی فعال را دارد. دروپال در این زمینه قوی‌تر عمل می‌کند؛ اما هنوز قابلیت دانلود ماژول‌های قدیمی وجود دارد که دلیل آن مشخص نیست.

دشواری توسعه

واقعیت این است که دروپال چه به‌عنوان سیستم و چه به‌عنوان فریمورک، دشوار است. پیاده‌سازی دروپال به آسانی رقبا نیست و پیشنهاد این فریمورک به‌ خاطر آسانی، اقدامی کاملا غلط است. کار کردن با بخش مدیریتی دروپال نیز به‌هیچ‌وجه به آسانی دیگر فریمورک‌ها نیست. این سیستم برای کاربران مبتدی بسیار خسته‌کننده و زمان‌بر است. البته در صورتی که دروپال توسط توسعه‌دهنده‌های حرفه‌ای پیاده‌سازی شود، قدرت بسیار زیادی خواهد داشت.

نتیجه‌گیری

ساختار فریمورکی دروپال آن را به انتخابی مناسب برای راه‌اندازی انواع گوناگونی از وبسایت‌ها تبدیل کرده است. تنها اشکال اساسی این محصول، دشواری استفاده از آن است. البته باز هم پیشنهاد می‌شود برای وبسایت‌های ساده مانند وبلاگ‌نویسی، از سرویس‌های مخصوص آن‌ها استفاده شود.

انتخاب بهترین سیستم مدیریت محتوا

توضیحات بالا نشان داد که هیچ‌یک از سه سیستم مدیریت محتوای محبوب جهان، نمی‌توانند به‌عنوان بهترین انتخاب شوند و هریک نقاط ضعف و قوت مخصوص به خود را دارند. نتیجه‌گیری اصلی این است که هیچ سیستم محتوایی در جهان، نمی‌تواند برای تمامی مقاصد استفاده شود و انتخاب هدف و نوع وبسایت، قدم اصلی پیش از انتخاب سیستم است.

نکته‌ی دیگر اینکه تمامی سیستم‌های مدیریت محتوا، اشکالات خاص خود را دارند. کاربران باید پیش از انتخاب نهایی سیستم، با اشکالات متداول آن آشنا شوند و خود را برای آن‌ها آماده کنند. اطلاع از این اشکالات پیش از شروع کار، کنار آمدن با آن‌ها را آسان‌تر می‌کند.

در نهایت به این نکته می‌رسیم که پیش از شروع به جستجوی سیستم مدیریت محتوا، هدف نهایی از خود ار راه‌اندای وبسایت را مشخص کنید. فراموش نکنید که سیستم‌ها جهت کمک به شما برای مدیریت محتوا طراحی شده‌اند و به‌تنهایی محتوا را مدیریت نخواهند کرد. نکته‌ی بعدی، در نظر گرفتن زیرساخت‌های خود و همچنین منابع مالی در نظر گرفته‌شده برای پروژه است. توسعه‌دهندگان سیستم‌های مختف، دستمزدهای متنوعی دارند و افزونه‌های رایگان و غیر رایگان نیز در سیستم‌های مختلف، متفاوت هستند. 

این خبر جدیدی نیست، اما باید بگوییم که کاربرانی که از طریق موبایل جستجوی اینترنتی می کنند گوی سبقت را از بقیه ربوده اند. به تازگی گوگل اعلام کرده است که ترافیکی که از راه تلفن های همراه برای جستجوها مصرف شده است بیشتر از دسکتاپ شده است. بنابراین اعلام کرده است که نمایه های موبایل را در اولیت پیمان خواهند عدل و این جستار را همین الان نیز شروع کرده اند. به تازگی آنها خاصیت Mobile Indexing را در Google Search Console که قبلا به اسم ابزار Webmaster شناخته میشد اضافه کردند.

پس اگر وب سایت شما با مشکل در تلفن های به اتفاق نمایان می شود احتمالا قافیه را باخته اید.

من به تمام صاحبان تارنما ها رهنمود می کنم که پروا گزیده تر ای به بهینه سازی وب سایت برای تلفن به اتفاق کنند. برای بالا بردن 

افزایش بازدید سایت در گوگل  این جستار حیاتی است و بعدها موبایل، شاه کلید کامیابی در سئو خواهد بود. امروز اغلب افراد جستجو های خود را از طریق تلفن به اتفاق اتمام می دهند. چه بسا خود شما همین اکنون این نوشتار را در موبایل خویش مطالعه می کنید.

روش های بالا بردن بازدید سایت در گوگل - موبایل

بهترین شیوه برای اینکه سایتی داشته باشید که برروی موبایل روان عمل کند این است که از تم هایی بهره‌گیری کنید که از پلاگین موبایل برروی پلتفرم CMS کاربرد می کنند و به قول معرف Mobile-Friendly هستند. اگر سایت خود را با وورد پرس یا AMP ساخته اید احتمالا امکانات اکثریت برای دسترسی به چنین سازوکارهایی خواهید داشت.

۵ – سرعت وب سایت را افزایش دهید.

گاهی اوقات ما این حقیقت را نادیده می گیریم که، سررسید لود شدن سایت ما طولانی است. اما اگر می خواهید در اوج بمانید این مطلب را نادیده نگیرید. امروز ما در عصر سرعت زندگی می نماییم و باید با دگرگونی ها آن خویش را همگام سازیم. اینترنت نسل های ۴G و ۵G امروز حرف ول را می زنند و کل به تعقیب سرعت بالاتر هستند.  بعد شما هم به سایت خود سرعت دهید.

بالا بردن بازدید سایت در گوگل - سرعت سایت

تمام موانعی که باعث تفریق سرعت سایتتان شده اند را برطرف کنید. راههای زیادی برای تفریق درخواست های HTTP، تفریق زمان پذیرش سرور، بهینه سازی سایز عکس ها، بهینه سازی CSS و جاوا اسکریپت و غیره وجود دارند که می توانید آنها را به شغل گیرید.

داشتن یک سایت ریسپانسیو که موعد لود شدن آن زیر است گرد از طریق های قرار گرفتن در صفحه نخست گوگل در سال ۲۰۱۹ است. همین امروز برای افزایش سرعت وبسایت خود دست بکار شوید.

۶ – جستجوی صوتی سایت خویش را بهینه کنید.

شاید این باره یکتا از مواردی باشد که در سایت های ایرانی توجهی به آن نمی شود. اما جستجوی صوتی در گیتی در حال اشاعه است و کاربران در حال میل پیدا کردن به سمت جستجوهای صوتی هستند. این روند در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ اوج گرفت و دیدیم که چگونه تشخیص صدا یا Voice Recognition در جستجوهای اینترنتی نقش بازی کردند. به انگیزه آسانی این شیوه جستجو، گمان کردن می رود که جستجوی صوتی به احد از متداول ترین طریق های جستجوی اینترنتی تبدیل شود. حتی قبل بینی می شود که لغایت سال ۲۰۲۰ نیمی از جستجوها در اینترنت به چهره صوتی انجام گیرد.

روش های بالا بردن بازدید سایت در گوگل - Google Assistant

مرتبط : برگرداننده گوگل ، فراتر از آنچه فکر می کردید – آنچه در مورد Google Translate نمی دانید

دستگاه های زیادی مشابه Google Assistant, Siri, Alexa, Cortana و غیره فرآوری و ارائه بازار شده اند که در حال تغییر روند جستجوهای اینترنتی شده اند. این تکنولوژیها هنوز در ایران کاربر چندانی ندارند ولی به زودی شاهد پیدایش آنها در بازار ایران نیز خواهیم بود. برای بالا بردن بازدید سایت در گوگل باید صدای دگرگونی ها فناوری را بشنویم و برای آنها حاضر باشیم. صحیح است که امروز جستجوی صوتی جایگاهی بزرگواری ندارد، اما مطمئنا در آینده نقش پررنگی در سئو (SEO) بازی خواهد کرد. کارشناسان سئو معتقدند که دستورات صوتی آینده هر دستگاهی خواهند شد.

به‌کرات شنیده‌اید که 

شبکه‌های اجتماعی برای مغز شما بد‌ است. آن‌ها حتی برای کسانی که در تلاش برای حل مشکلات ذهنی و روحی خود هستند، بدتر تلقی می‌شوند. دنیای 

اینترنت همچون کوه یخی است که بخش اعظم آن پنهان شده و جویندگان با توانایی اندک روی آن مشغول جست‌وجو و ماجراجویی هستند. درحالی‌که از بسیاری از خطرات آن آگاهی ندارند. این جستجوگران دوست‌داشتنی برای حل مشکلات خود بی‌محابا در همه جا حضور دارند و تلاش آن‌ها نیز برای حل مشکلات در دنیایی اینچنین به‌راحتی می‌تواند آن‌ها را به دنیاهای تاریک و خطرناک رهنمون کند.

وب‌سایت‌هایی که با تلقین هیجان، ناخواسته و خواسته اعمالی چون خودزنی، خودکشی و مشکلاتی نظیر اختلال خوردن را ترویج می‌کنند، به‌صورت چشمگیری افزایش یافته‌است. این گسترش به‌حدی است که کاربران به‌طور نا‌خوداگاه نیز درگیر آن‌ها می‌شوند. حال تصور جستجوگرانی که کمی پایشان بلغزد و به آرامی در این مرداب‌های اینترنتی فرو می‌روند به همه هشدار می‌دهند که جست‌وجو در فضای مجازی باید با استاندارد بالاتری انجام شود.

در حقیقت اکنون کمتر کسی را می‌توان یافت که 

آنلاین نباشد و البته راه گریزی هم از این کار داشته باشد. علاوه‌بر این فضای مجازی و اینترنت که نتیجه دهه‌ها تلاش پژوهشگران و متخصصان است، بسیاری از مشکلات و مسایل را حل می‌کند. از سویی در جامعه، گویی مراقبت‌های بهداشت روانی و تلاش برای سلامت روحی با ننگ همراه است درحالی‌که آنلاین بودن اینگونه نیست. برای مقایسه تصور کنید که نوجوانی بدون گواهینامه با خودرو در خیابان‌ها جولان دهد و کمتر نگران سرزنش‌های احتمالی از سمت دیگران است. مراجعه به مشاوران و روانشناسان هنوز برای طیف گسترده‌ای از افراد چالشی بزرگ است. هر چند دلایل مادی نیز در کاهش این مراجعات قابل چشم پوشی نیست.

از ویژگی‌های دنیای مجازی و وب ثبت اطلاعات است و به‌راحتی می‌توان انواع پست‌ها در شبکه‌های اجتماعی را با موضوعات مختلف از قبیل سلامت روانجمع‌آوری و تحلیل کرد. در این دنیا که انواع باورها و ارزش‌ها درکنار هم قرار گرفته‌اند، دو راهکار برای حفظ ذهن ما در حین استفاده از 

اینترنت مشهود است. 
راهکار اول، تبلیغات هدفمند که به مردم در مورد سرویس‌هایی که وجود دارند، اطلاع‌رسانی می‌کند. راهکار دوم، طراحی پلتفرم‌های اجتماعی مبتنی بر معماری همکاربه‌همکار (Peer-to-peer) است. در این شبکه‌ها با معماری همکاربه‌همکار هر دو رایانه‌های مرتبط باهم، در یک سطح خواهند بود و هردو کاربر می‌توانند به اطلاعات یکدیگر دسترسی داشته باشند. البته هیچ یک از این دو راهکار بی‌خطر و امن نخواهد بود.

درحال حاضر راهکار مراقبت سلامت روانی در بستر دیجیتال از برنامه‌های پزشکی از راه دور خارج شده است. در ابتدا تمرکز این مطالعات به بررسی کهنه سربازانی بود که از مشکلات سندرم استرس پس از آسیب‌های روانی (PTSD) رنج می‌برند. البته سندرم PTSD برای هر شخصی که فشار روانی زیادی را تحمل کرده‌است، رخ می‌دهد. فشارهای ناشی از تجربه حوادث مرگبار و تصادفات،‌ جنگ‌ها و حتی های جنسی از این قبیل هستند. پس جویندگان راهکارهای مقابله با این مشکلات می‌توانند اقشار زیادی باشند؛ ولی با وجود روند رو به رشد ارائه مراقبت‌های سلامت روانی، تعداد استفاده از این سرویس‌ها بسیار کم است.

از این جهت 

محصولات سلامت روانی با تمرکز به روی بیماران آینده‌ طراحی می‌شود. جایی که آن‌ها بیشترین حضور را دارند. محلی همچون شبکه‌های اجتماعی فرصت بسیار خوبی برای ارائه‌ی ابزار و خدمات سلامت روانی است.  دکتر جان نسلوند (John Naslund) که در بخش سلامت روان دیجیتالی دانشگاه پزشکی 

هاروارد مطالعه می‌کند معتقد است، نتایج چشمگیر خوبی در کنترل و پیشگیری خودکشی با رصد بیماران و توجه به آنچه کلیک می‌کنند بدست آمده‌است. علاقه شدید برای تحلیل انتخاب کلیک کاربران و شناسایی افراد نیازمند و البته کمک به آن‌ها وجود‌ دارد.

سال گذشته، 

فیسبوک یک الگوریتم برای رصد رفتار نوجوانان با نشانه‌هایی از تزل و بی‌علاقگی که هر دو از پارامترهای سنجش تمایل به خودکشی در افراد است، استفاده کردند. ماحصل این تحلیل‌ها فرصتی بود تا نوجوانان در معرض خطر بتوانند از تبلیغات و آموزش‌های خدمات بهداشت روانی استفاده کنند. از تلاش‌های دیگر می‌توان به سرویس مشاوره آنلاین با نام کمک بهتر (Betterhelp) اشاره کرد. این پرتابل با ایجاد بستری برای ارائه خدمات سلامت رفتاری به‌صورت مستقیم برای مصرف‌کننده طراحی شده تا با اثرگذاری خود بتواند این مشکلات را ریشه‌کن کند. راهبرد ارائه خدمت به‌طور مستقیم از سمت شرکت‌های مراقبت بهداشتی با رشد قابل‌توجه رو‌به‌رو شده و گسترش روزافزونی را تجربه می‌کند.

تصور کنید چه قدر بی‌معنا به نظر می‌رسد یک کاربر 

اینستاگرام  در حساب کاربری مربوط‌به شرکت داروسازی در مورد کفش ورزشی پست بگذارد؛ لیکن این عملکرد در پرتابل کمک بهتر به نحوی جالب مدیریت می‌شود. کمک بهتر با حمایت بیش از ۱۰۰ یوتیوبر نظیر یوتیوبرهای مشهوری همچون فیلیپ دی‌فرانکو و شین داوسون وارد عرصه شده تا جایگاه خود را با نفوذ هرچه بیشتر دنبال کند. مشاهیر دنیای اینترنت که خاطرات تلخ و شیرین را در دنیای مجازی برای کاربران رقم زده و می‌زنند، سکوی پرتاب خوبی برای صدر نشینی در فضای مجازی هستند. با این وجود همین رویکرد نیز با رسوایی همراه شده است. در یک سری اعتراض‌ها همین اشخاصی که به نفوذ و اعتبار کمک بهتر دامن می‌زدند، سرویس خدمات کمک بهتر را به سودجویی از مشکلات سلامت روانی متهم می‌کنند، درحالی‌که به کیفیت سرویس‌ها و عدم رعایت استاندارد در کمک بهتر نیز تشکیک کردند. هرچند مدیران کمک بهتر در وبسایت مدیوم که به‌نوعی بستری برای گسترش رومه نگاری اجتماعی است در جوابیه‌ای این اتهامات را رد کردند.

از جهتی دیگر نیز سیستم تبلیغاتی همانند فیسبوک اغلب مورد اتهام بوده و از نظر شکستن حریم‌ها و تمایل به سودآوری بیشتر مورد انتقاد قرار گرفته است. برای درمانگران دیگر مسلم شده وقتی شما، خود را در معرض تصاویری قرار می‌دهید که برایتان غم‌انگیز و چالش‌برانگیز است، در حقیقت در حال فرو رفتن به چاه افسردگی هستید. این موارد نشان می‌دهد که این رویکردها رسوایی‌های زیادی درون خود پنهان کرده‌اند. به‌علاوه مهم نیست که عملیات نفوذ چقدر موفق است و آگهی‌های تبلیغاتی و ثمرات آن‌ها چقدر در حال افزایش هستند. مسله مهم این است که در آن سوی میز خدمات، متخصصان خدمات بهداشتی فرصت کمتری برای فعالیت پیدا می‌کنند. نتایج نیز در دسترس است که همه‌ی شبکه‌ها اجتماعی بد نیستند. در عین‌حال‌که شرکت‌های بزرگی نیز به اجرای معماری همکاربه‌همکار برای ساخت شبکه‌های اجتماعی رو‌ی آورده‌اند. دارن بیکر (Darren Baker) روانشناس مشهور شرق لندن متوجه شد که در بعضی از جوامع آنلاین شرایطی برای ایجاد و رشد فضای مثبت و کمک به افرادی وجود دارد که مشکلات روحی روانی دارند و حتی در حال برداشتن گام‌های آخر برای خودزنی و خودکشی هستند.

پژوهش‌های دکتر نسلوند نیز نشان داد که نشانه‌هایی از حمایت طبیعی همسالان در کامنت‌های شبکه یوتیوب به چشم می‌خورد که گویی در میان جوامع مختلف یکسان است. در حال حاضر نتایج به یک تفاوت میان کاهش تاثیرات افسردگی در فیسبوک در کسانی که از حمایت سلامت روانی استفاده می‌کند، اشاره دارد. در مورد استفاده از سیستم‌های همتابه‌همتا (Peer-to-peer) هم خوش بینی و آینده‌نگری خوبی وجود دارد. هرچند که بیشتر در حوزه حرف بوده و باید منتظر دیدن نتایج عملی اجرای این شبکه در فازهای تجاری بود. به اعتقاد دکتر نسلوند، در حالی‌که این چالش عمومی شده است و هنوز به‌طور مشخص و روشن کسی نمی‌داند چرا بعضی از این گروه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مشکل‌زا و خطرناک و بعضی دیگر بی‌خطر هستند.

از جهتی باید گفت اثبات مفاهیم فناوری برای سلامت روان نیاز به کوشش و تلاش زیادی دارد. تصور کنید که علوم مفید می‌تواند وضعیت و آینده تکنسین‌ها و سرمایه‌گذران را دگرگون کند و چالش‌های جدی در بین افراد و نگرانی از آینده ایجاد کند. در همین اواخر نتایج یک مطالعه دیگر نشان داد ارائه درمان در برنامه‌های نرم‌افزاری می‌تواند تنها وقایع ناخوشایند را به تأخیر بیندازد، درحالی‌که با نگاهی دیگر به این خدمات نتایج مثبتی در کاهش هزینه‌ مراقبت‌های بهداشتی دیده می‌شوند.

در شبکه‌های اجتماعی استاندارد همچون 

لینکدین چالش‌ها به‌راحتی می‌تواند محدود به کسب درآمد یا ترفیع جایگاه کاربران شود که پیوسته و تنها در جهت در ارتقا آن می‌کوشند. البته شبکه‌های اجتماعی از این دست هنوز زیر ذره‌بین پژهشگران و کاوشگران قرار نگرفته‌اند تا با تحلیل کلیک کاربران داده‌های جدید و اطلاعات ذی قیمت و حقیقی نصیب دانشمندان سلامت روانی شود. با همه این نگرانی‌ها و رسوایی‌ها که در تاریخ دنیای مجازی تجربه شده‌است و در واکنشی علیه خوش بینی زیاد در مورد نتایج مثبت استفاده از شبکه‌های اجتماعی هنوز به جرات می‌توان گفت که شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به ابزار مفیدی تبدیل شوند و در خدمت بشر باشند.

هواوی با رونمایی از بالونگ ۵۰۰۰ به‌عنوان مودم ۵ جی خود نشان داد که استفاده از مودم‌های 5G فقط محدود به گوشی‌های هوشمند نیست و می‌توان نسل جدید ارتباط مخابراتی را در گجت‌های بیشتری نظیر خودروهای هوشمند جدید و همچنین گجت‌های مورد استفاده در خانه‌های هوشمند نیز استفاده کرد.

حال هواوی در جریان مراسم خود طی کنگره‌ی جهانی موبایل بارسلونا از نسل جدید مودم ۵ جی خود با نام 5G CPE Pro رونمایی کرد که از وجود مودم ارتباطی ۵ جی بالونگ ۵۰۰۰ بهره می‌برد. براساس اطلاعات ارائه شده توسط هواوی این مودم از قابلیت‌های بسیار فوق‌العاده‌ای برخوردار است که از جمله‌ی آن می‌توان به امکان دانلود ویدیویی با ظرفیت یک گیگابایت در کمتر از سه ثانیه اشاره کرد. همچنین باید به این نکته اشاره کرد که مودم جدید 5G هواوی قادر است تا ویدئو‌ها با 

رزولوشن 8Kرا بدون لگ و مشکل استریم کند.

مودم جدید 5G CPE Pro هواوی قادر است تا به‌لطف بهره‌گیری از تکنولوژی 

وای‌فای ۶ نرخ انتقال ۴.۸ گیگابیت در ثانیه را در اختیار کاربران قرار دهد. محصول جدید هواوی را باید جدیدترین CPE خواند که با پشتیباتی از 5G راهی بازار می‌شود. ضمنا این مودم برای اولین‌بار از HiLink هواوی نیز پشتیبانی می‌کند.